Ηλιάνα Μαυρομάτη

Οκτώβριος 2014 Πρόσωπο του μήνα: Ηλιάνα Μαυρομάτη

Μπορεί ένα πρόσωπο να μοιάζει με έργο τέχνης; Σε μια κοινωνία και μια εποχή που η ομορφιά γίνεται πηγή υστερίας, η νεαρή ηθοποιός Ηλιάνα Μαυρομάτη αποτελεί πάλλουσα υπενθύμιση του γεγονότος πως η ομορφιά είναι αρετή που μπορεί να κοσμήσει όχι μόνον αυτόν που την φέρει, αλλά και αυτόν που την δέχεται. Με το ξανθό κύμμα των μαλλιών της, τα πράσινα μάτια που σε κοιτάζουν όλο βάθος και αθωότητα, τα εκφραστικά χείλη που θέλουν να καταβροχθίσουν την ζωή, θα αποτελούσε σίγουρα σε άλλες εποχές το αγαπημένο μοντέλο μεγάλων ζωγράφων.

Ενσαρκώνει την ομορφιά που αξίζει κανείς να απαθανατίσει, μια ομορφιά τόσο αέρινη και εύθραυστη, τόσο ανεπιτήδευτα φυσική, που συνδυάζει με αξιοθαύμαστη ευκολία το βάθος μιας στοχαστικότητας, με την αθωότητα μιας αγνής ψυχής. Για να παραφράσουμε λιγάκι έναν στίχο της Ιουλιέτας για τον Ρωμαίο, εάν η Ηλιάνα ήταν βιβλίο, το περιεχόμενο δεν θα μπορούσε να είχε βρει καλύτερο εξώφυλλο. Γιατί όσο σε μαγνητίζει το σαν από σπουδαίο καλλιτέχνη φιλοτεχνημένο εξαίσιο αυτό πρόσωπο, άλλο τόσο σε μαγνητίζει η ψυχή και το ήθος αυτής της ηθοποιού, που φιλοτεχνεί η ίδια τον εαυτό της.

Γεννημένη στην Αθήνα σε καλλιτεχνικό σπίτι, (μητέρα της είναι η Λίλα Καφαντάρη και πατέρας της ο Βασίλης Μαυρομάτης), η Ηλιάνα αγάπησε τις τέχνες και τα γράμματα από μικρή. Παίρνοντας μέρος στις σχολικές παραστάσεις ως ηθοποιός και σκηνοθέτης, βρέθηκε ακροάτρια σε μια δραματική σχολή κατά τα εφηβικά της χρόνια, προκειμένου να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι τι είναι αυτό που κάνει την τέχνη του ηθοποιού να αιχμαλωτίζει έτσι κάποιους ανθρώπους. Και πιάστηκε και η ίδια στα δίχτυα της.

Πνεύμα ανήσυχο, φιλομαθές, από μικρή αγαπούσε την συντροφιά των βιβλίων και απομνημόνευε στίχους του Καβάφη, του Ελύτη, του Ρίτσου, ενώ ακόνιζε την φαντασία της με τον κόσμο της λογοτεχνίας. Τελειώνοντας το σχολείο, σε μία προσπάθεια να ακολουθήσει ίσως την φωνή της λογικής, έφυγε στην Αγγλία για να σπουδάσει Φυσική, μία επιστήμη που την ενδιέφερε και στην οποία επέδειξε κλίση. Γρήγορα όμως διαπίστωσε πως μόνο την εσώτερη φωνή του εαυτού θα έπρεπε να έχουμε ως πυξίδα κι έτσι, επέστρεψε στην Ελλάδα όπου φοίτησε υποκριτική στην Σχολή του Διαμαντόπουλου.

Όποτε μιλάει για τα χρόνια της μαθητείας της, η Ηλιάνα παραδέχεται πως υπήρξε πολύ τυχερή και πάντοτε αναφέρεται με αγάπη και ευγνωμοσύνη στους πρώτους δασκάλους της, τον Στέλιο Παυλίδη και την Ελένη Σκότη, την οποία γνώρισε μετά τις σπουδές της, σε σεμινάρια του Στούντιο ΝΑΜΑ στο Θέατρο Επί Κολωνώ. Εκεί ξεχώρισε και κέρδισε την συμμετοχή της στην παράσταση «Λα Τσούνγκα» στο πλευρό της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη. Δοκιμάστηκε και δοκίμασε και την τηλεόραση, με την συμμετοχή της στην επιτυχημένη σειρά του ANT1 «Λίτσα.com» σε σκηνοθεσία Όλγας Μαλέα, ενώ δεν άργησαν να έρθουν και οι κινηματογραφικές προτάσεις: πέρυσι την θαυμάσαμε σε έναν βασικό ρόλο στο νεο-νουάρ φιλμ του Νίκου Τριανταφυλλίδη, «Οι αισθηματίες».

Το πιο αξιοθαύμαστο όμως στην περίπτωση της νεαρής ηθοποιού είναι το πόσο συνειδητοποιημένες είναι οι επιλογές της και πόσο καθαρό το προσωπικό της όραμα για την καριέρα της. Μεγαλύτερό της όπλο, το γεγονός πως δεν επαναπαύεται ποτέ σχετικά με την γνώση. Αναζητεί διαρκώς καινούριους δασκάλους, μαθαίνει νέες μεθόδους και εργαλεία προσέγγισης της δουλειάς της, ενώ παράλληλα παραμένει ένας άνθρωπος που ψάχνεται βαθιά με τις υπόλοιπες μορφές τέχνης, επιλέγοντας προσεχτικά τις ταινίες που βλέπει, την μουσική που ακούει, τα αναγνώσματά της, αναζητώντας ερεθίσματα που να διευρύνουν τον κόσμο της πρώτον σε προσωπικό επίπεδο και δεύτερον σε καλλιτεχνικό. Όσες φορές μάλιστα έτυχε να διαβάσουμε μικρά της κείμενα που έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς, μας εντυπωσίασε το επίπεδο του λόγου και της σκέψης της, καθώς και οι διακειμενικές –και όχι μόνον– αναφορές της.

Μετά την συμμετοχή της σε μία από τις πιο πετυχημένες παραστάσεις της περσινής σεζόν, την «Τίρζα» σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου, η Ηλιάνα έπαιξε στην «Μεγάλη Χίμαιρα», την θεατρική μεταφορά του σπουδαίου μυθιστορήματος του Καραγάτση, που πρωτοπαρουίασε ο Δημήτρης Τάρλοου φέτος το καλοκαίρι στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και θα ανέβει στο Θέατρο Πορεία από τέλος Νοεμβρίου. Μάλιστα, φέτος την άνοιξη θα σκηνοθετήσει την παράσταση «Κίσκα» με την ομάδα Χαμαιλέων στο Beton7.

Λένε πως οι άνθρωποι επαληθεύουμε τα ονόματά μας. Στην περίπτωση της Ηλιάνας αυτό είναι μια υπόσχεση και για την ίδια, αλλά και για όσους τυχερούς την γνωρίσουν. Μαλλιά στο χρώμα του ήλιου, ένα πλάσμα ταμένο στο φως, που με πολύ προσωπικό αγώνα διατηρεί διαρκώς αναμμένο το εσώτερο φιτίλι, για να μπορεί κι εμάς να μας μεταλαμπαδεύει το φως που όλοι έχουμε τόσο ανάγκη, από σκηνής και εκτός. Της ευχόμαστε τα καλύτερα παντού!

Δείτε και άλλες φωτογραφίες στο facebook.com/mytheatro