Ο διακεκριμένος Δερματολόγος συνάδελφος Χρήστος Ναούμ, Διευθυντής, στο Δερματολογικό τμήμα του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός, είναι ένας πολύ επιτυχημένος επιστήμων. Έχει γράψει πολυάριθμες μελέτες και άρθρα που δημοσιεύτηκαν σε επιστημονικά περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επίσης είναι ένας πολύ γνωστός συγγραφέας ο οποίος έχει εκδώσει μεγάλο αριθμό αξιανάγνωστων μυθιστορημάτων αλλά και θεατρικών έργων. Ήταν αρχισυντάκτης στο επιστημονικό και κοινωνικού περιεχομένου περιοδικό Εν Χρω το οποίο είχε κυκλοφορήσει για πέντε συναπτά έτη.
Το θέμα του De Profundis έργου Γλυκό Νεράντζι μου θύμισε αυτό που λέει ο πολύ αγαπημένος μου Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Tennessee Williams: «Ο καθένας μας δεν είναι τίποτα μέχρι να βρεθεί κάποιος να τον αγαπήσει». Τα λόγια του αυτά αυξάνουν την αγωνία και τα ερωτηματικά για το αν ποτέ θα βρεθεί κάποιος να μας αγαπήσει πραγματικά all the way.
Κριτική Στέλιος Αντωνιάδης
Λέξεις από τους στίχους του Sammy Cahn στο παλιό (1957) πολύ όμορφου εκείνο μελωδικό τραγούδι του Frank Sinatra που λέει: «When somebody loves you is no good unless he loves all the way. Happy to be near you…” .
Επίσης όμως μου θύμισε και το: «Αποτελεί γνώρισμα σκλάβου όταν δεν μπορεί να πει κανείς αυτό που σκέφτεται», του Ευριπίδη. Είναι δε πολύ καλά γνωστό ότι η σκλαβιά μπορεί να έχει διάφορες μορφές και να οφείλεται σε πολλά και διάφορα αίτια (κάθε δεσμός δεσμεύει και σε κάνει να χάνεις την ελευθερία σου).
Το έργο
Με την έναρξη του έργου ακούμε τη μουσική από το μπάσο που παίζει ο Απόστολος Καλτσάς και βλέπουμε δυο άνδρες διαφορετικής ηλικίας. Τον νεαρό Άλεξ (Δημήτρης Παγώνης) και τον ώριμο Λουκά (Χρήστος Ναούμ). Ο πρώτος τεντώνεται και χασμουριέται (δεν μου αρέσουν αυτοί που τεντώνονται τεμπελιάζοντας). Από τα λεγόμενα του φαίνεται ότι είναι ένα απαίδευτο, αγράμματο, ανεπάγγελτο δημιούργημα μιας αποτυχημένης, δυσλειτουργικής οικογένειας. Ο πατέρας του άσωτος κλαρινετίστας, η μητέρα του αναγκάζεται να καθαρίζει σκάλες για τα προς το ζην, δύσκολη αλλά τίμια δουλειά. Ο νεαρός χωρίς σπουδές και δίχως καμία εξειδίκευση κάνει διάφορα επαγγέλματα για να επιβιώσει, ανάμεσα σε αυτά και το επάγγελμα του ζιγκολό, χρησιμοποιώντας τους άλλους μόνο και μόνο για να βρίσκει χρήματα. Σε κάποια προσπάθεια εύρεσης εργασίας γνωρίζει τον Λουκά ο οποίος τον βοηθάει να προσληφθεί. Έτσι ξεκινάει ανάμεσα τους μια από την αρχή καταδικασμένη, φανερά αδιέξοδη σχέση.
Ο Λουκάς (Χρήστος Ναούμ), ένας συναισθηματικός άνθρωπος ώριμης ηλικίας ζει τα δυσάρεστα που φέρνει ο χρόνος στο σώμα και στην ψυχή. Τον προβληματίζουν το χαλαρό δέρμα και τα άλλα σημάδια του γήρατος. Ξέρει ότι αυτό που λένε πως κάθε ηλικία έχει την ομορφιά της λέγεται για παρηγορητικούς λόγους. Αναφέρει κοροϊδευτικά τις πλαστικές και τα Botox (απολαυστικά αυτά που λέει για γνωστή σχεδιάστρια μόδας καθώς και για τα αστραφτερά λευκά δόντια που μοιάζουν με πλακάκια του μπάνιου!). Όσο όμως και αν τα λοιδορεί άλλο τόσο δείχνει ότι τα σκέφτεται. Το μεγάλο πρόβλημά του δεν είναι τα κακά της ηλικίας αλλά η ανάγκη του για αγάπη. Η ανάγκη του να βρει μια ζεστή συντροφιά, να βρεθεί κάποιος να τον αγαπήσει. Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι τους μεγάλους δεν τους ποθούν αλλά τους εκμεταλλεύονται και τους αρμέγουν ωστόσο λέει no risk no story. Άμα σου φάνε το πρώτο νεραντζάκι θα σου αδειάσουν το βάζο. Το όνομα του αρώματος “Stronger with you” που σε κάποια φάση επιλέγει έχει τη δική του σημασία.
Ο Άλεξ είναι ένας χαλκός ηχών, ένα κύμβαλον αλαλάζων όπως λέει στον Ύμνο της Αγάπης ο Απόστολος Παύλος στην προς Κορινθίους επιστολή του. Είναι ένα πουκάμισο αδειανό όπως λέει ο Σεφέρης. Ένας άνθρωπος χωρίς συναίσθημα που ο μόνος του σκοπός είναι να εκμεταλλευτεί τον άλλον για να βγάλει λεφτά. Αυτό όμως που χειροτερεύει τα πράγματα είναι ότι έχει αυτογνωσία, ξέρει τη ντροπή αλλά δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά μια και έχει μάθει στο εύκολο χρήμα.
Από μια σχέση αυτού του είδους ξεκάθαρα φαίνεται ότι δεν μπορεί να προκύψει κάτι θετικό, κάτι ευχάριστο. Το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο, το μόνο που θα μείνει είναι πίκρα και απογοήτευση. Ο Λουκάς θα κινητοποιήσει τους μηχανισμούς άμυνας του και θα διακόψει τη σχέση γνωρίζοντας ότι δεν μπορείς να ζητάς από κάποιον να σου δώσει αυτό που δεν έχει. Αποφασίζει να σταματήσει να κοροϊδεύει τον εαυτό του. Θέλει να σβήσει το παρελθόν. Ο αδίστακτος Άλεξ άμεσα και πολύ εύκολα θα βρει άλλες αγκαλιές.
Το έργο με έναν ανάγλυφο τρόπο παρουσιάζει κάποια από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ευαίσθητοι άνθρωποι άσχετα με το φύλο τους μια και η αγάπη δεν έχει φύλο. Μπροστά στην αγάπη είμαστε όλοι όμοιοι. Ο Λουκάς μπορεί να είναι Λουκία και αυτό μου θύμισε το πολύ ωραίο κινηματογραφικό έργο American Gigolo (Richard Gere-Lauren Hutton 1980) μόνο που εκεί τελικά δημιουργείτε συναίσθημα το οποίο φέρνει το ευτυχισμένο τέλος.
Συντελεστές
Το θαυμάσιο κείμενο του Χρήστου Ναούμ φαίνεται ότι είναι έργο ενός έμπειρου συγγραφέα. Η γλώσσα των δύο ανάγλυφων χαρακτήρων πολύ επιτυχημένη. Οι αυτοσαρκαστικές φράσεις του απογοητευμένου ανθρώπου ιδιαίτερα εκφραστικές.
Η Σκηνοθεσία του Θράσου Καμινάκη αψεγάδιαστη. Το ίδιο και ο πρόλογος του.
Ο ενδυματολογικός συμβολισμός πολύ σωστός. Ο Λουκάς φοράει ένα σκούρο κοστούμι ενώ ο Άλεξ μόνο τα εσώρουχα του.
Παίζουν
Ο πολυτάλαντος Χρήστος Ναούμ φαίνεται ότι εκτός από τα άλλα χαρίσματα του μπορεί να διαπρέψει και ως ηθοποιός. Σωστός, εσωτερικός, στοχαστικός εκφράζει με πολύ σωστή εκφορά λόγου και τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους προβληματισμούς του.
Ο Δημήτρης Παγώνης επίσης πολύ καλός στον ρόλο του. Κατορθώνει να ενσαρκώσει, με σωστή κινησιακή έκφραση του σώματος, τον ανερμάτιστο νεαρό, θύμα συγκεκριμένων καταστάσεων.
Ο Απόστολος Καλτσάς με το μπάσο του δίνει μια μουσική νότα που ταιριάζει απόλυτα με την ατμόσφαιρα και το θέμα του έργου. Οι στίχοι του τραγουδιού που τραγουδούν όλοι μαζί «Το χιόνι που πρωί πρωί απλώνει /το μεσημέρι λειώνει» έχουν τη δική τους σημασία.
*Το έργο, με τον ίδιο τίτλο, κυκλοφορεί ως βιβλίο από τις Εκδόσεις Νίκας . Έργο για να διαβάζεται και να παίζεται.
Αν σου αρέσει να διαβάζεις άρθρα μας μπορείς να κάνεις κλικ παρακάτω για να συμβάλεις στη συντήρηση και στα έξοδα λειτουργίας της πλατφόρμας.
Κριτική Στέλιος Αντωνιάδης
Το mytheatro.gr είναι ένας αυτοδιαχειριζόμενος ιστότοπος που στηρίζει το θέατρο, τους ανθρώπους του, τις ανεξάρτητες παραγωγές και την τέχνη. Όλοι οι συνεργάτες μας δουλεύουν εθελοντικά. Για να βεβαιωθούμε οτι παρέχουμε την καλύτερη εμπειρία χρήστη επιλέγουμε να μην παρουσιάζουμε διαφημίσεις ανάμεσα στα άρθρα.
Αν σου αρέσει να διαβάζεις άρθρα μας μπορείς να κάνεις κλικ παρακάτω για να συμβάλεις στη συντήρηση και στα έξοδα λειτουργίας της πλατφόρμας.