Δύσκολα θα βρεθεί κανείς σε μια παρέα αυτές τις μέρες, που παρακολουθεί τηλεόραση και δεν θα συζητήσει για τον Ντίνο, το νέο χαρακτήρα στο Αυτή η Νύχτα Μένει, που υποδύεται εκπληκτικά ο Γιώργος Παπαπαύλου.
- Κείμενο Κάτια Σωτηρίου
Το σήριαλ Αυτή η Νύχτα Μένει έφερε στο φως έναν ολόκληρο κόσμο που χρόνια ζούσε στο σκοτάδι. Ανιχνεύει πολλά χαρακτηριστικά της ελληνικής επαρχίας, και καταγράφει ένα οδοιπορικό στην Ελλάδα της δεκαετίας του 80, αυτή που έχουμε μάθει να αγαπάμε και να μισούμε ταυτόχρονα. Το τελευταίο όμως διάστημα το σήριαλ αυτό θίγει ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, της μη ορατότητας ανθρώπων που ζούσαν στο περιθώριο της ζωής και της κοινωνίας: των αγοριών που ντύνονταν γυναίκες, και ζούσαν και λειτουργούσαν με τον τρόπο αυτό. Γιατί το συγκεκριμένο σήριαλ δείχνει με έμφαση ότι στην ύπαιθρο απαιτεί μεγάλη ανθεκτικότητα, σθένος, γενναιότητα και περιστασιακά τόλμη, για να αποφευχθεί η πίεση για συμμόρφωση με τους παραδοσιακούς κανόνες και μια κοσμική ύπαρξη που συχνά περιλαμβάνει διπλή ζωή. Η συμμόρφωση με ετεροτυπικά πρότυπα έχει κόστος. Η προκατάληψη, η δημόσια αποδοκιμασία και η άδικη μεταχείριση μπορεί να είναι σχεδόν αφόρητα.
Ο Θάνος Αλεξανδρής, συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο βασίστηκε τη σήριαλ εισβάλλει στη σειρά υποδυόμενος τον μάνατζερ, και έρχεται στο «Όνειρο» για να «φρεσκάρει» το πρόγραμμά του. Μαζί του φέρνει χορεύτριες για «μεγάλες ζημιές» και τον Ντίνο (Γιώργος Παπαπαύλου), «τον καλύτερό του», όπως λέει. Ο Ντίνος ανεβαίνει στην πίστα να τραγουδήσει και όλοι παγώνουν, γιατί συνειδητοποιούν ότι έρχονται αντιμέτωποι με έναν άνθρωπο που δεν επιδιώκει να κρυφτεί. Και καθώς περνούν τα επεισόδια, ενώ γνωρίζει την αποδοχή και φιλία κάποιων ανθρώπων, ο Ντίνος δέχεται ομοφοβική επίθεση και ξυλοδαρμό. Αφού περιγράφει την άγρια επίθεση που δέχθηκε, ο «Ντίνος» καυτηριάζει τους νόμους και τις κακοποιητικές συμπεριφορές, θέτοντας πλέον τις βάσεις για μια ευρεία συζήτηση για το θέμα της διαφορετικότητας στην ελληνική επαρχία – και μη. Και η ευτυχής συγκυρία της ιστορίας είναι ότι ο χαρακτήρας του Ντίνου ερμηνεύεται από έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς του θεάτρου, το Γιώργο Παπαπαύλου.
Το σήριαλ αναδεικνύει αυτό που εμείς χρόνια τώρα γνωρίζουμε στο θέατρο: ότι ο Γιώργος Παπαπαύλου είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός, που προσεγγίζει με σεβασμό και ποιότητα τους ρόλους του, και αναδεικνύει τις λεπτές αποχρώσεις του χαρακτήρα που υποδύεται. Και ο συγκεκριμένος χαρακτήρας απαιτούσε ακριβώς τη λεπτότητα και την ευαισθησία ενός τέτοιου ερμηνευτή, γιατί είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ο Παπαπαύλου αγάπησε το ρόλο, τον προσέγγισε με αξιοπρέπεια και με τρυφερότητα, και εύλογα έγινε το talk of the town εν μια νυκτί. Ειδικά στο πρώτο επεισόδιο της εμφάνισης του, τα μηνύματα μεταξύ γνωστών και φίλων έπεφταν με καταιγιστικούς ρυθμούς ώστε όλοι να δούν μια υπέροχη στιγμή για την ελληνική τηλεόραση. Και στο 80ο επεισόδιο της σειράς, όταν πέφτει θύμα ομοφοβικού ξυλοδαρμού και βρίσκει καταφύγιο στον Αστυνομικό του Αγρινίου που διατηρεί τη σεξουαλική του ταυτότητα κρυφή, φοβούμενος τις αντιδράσεις, η σειρά απογειώθηκε για μια ακόμα φορά τόσο σε καλλιτεχνικό όσο και σε ηθικοκοινωνικό επίπεδο.
Και αν το ελληνικό κοινό είναι έτοιμο πλέον και ώριμο να αναγνωρίσει τα κοινωνικά λάθη που γίνονταν στο παρελθόν, αλλά και που εξακολουθούν να γίνονται, ο τρόπος με τον οποίο η παραγωγή χειρίζεται την ερμηνεία, τη σκηνοθεσία και το σενάριο δεν αφορά μόνο την αφήγηση μιας ιστορίας στην τηλεόραση. Είναι επί της ουσίας μια πολιτική πράξη η ανάδειξη αυτού του χαρακτήρα, αλλά και μια επιδέξια διαχείριση της πραγματικότητας πολλών ανθρώπων και μια συμπερίληψη της διαφορετικότητας.
Ο χαρακτήρας του Ντίνου βασίζεται ως ιδέα στον Μάριο Βεάνο, που σε ηλικία17 ετών ξεκίνησε δειλά-δειλά από την Πάτρα δημιουργώντας μια περσόνα που την ζήλεψαν πολλοί. Αλμοδοβαρική μορφή που αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος. Δεν μιμήθηκε κανέναν, έχτισε την περσόνα του από εικόνες που είχε στο μυαλό. Μελέτησε περιοδικά μόδας, μελέτησε την εμφάνιση του Boy George, του Λιμπεράτσε και του Έλτον Τζον. Τραγουδούσε ντυμένος γυναίκα, και μάλιστα δημιούργησε τέτοιο μύθο που πολλοί έλεγαν ότι πήγαιναν να δουν το Μαριο.