Marietta Fafouti – Η προσωποποίηση του Homemade Joy στο Σταυρός του Νότου Plus
Συνέντευξη στη Διονυσία Ρώντα
̵ Ποιος είναι ο καθημερινός ορισμός σου του “Homemade Joy”; Τι κάνεις εσύ γι’ αυτό και τι θα ήθελες να κάνουν οι κοντινοί σου άνθρωποι, οι άνθρωποι με τους οποίους ζεις μαζί;
«”Homemade Joy” είναι όλη αυτή η ατμόσφαιρα, η ασφάλεια και τα συναισθήματα τα οποία νιώθεις όταν είσαι κοντά στους ανθρώπους που αγαπάς. Αυτή η αίσθηση ασφάλειας ότι τίποτα δεν θα πάει άσχημα».
̵ Μεγάλωσες μέσα σε μια homemade joy;
«Ναι, πιο homemade joy δεν γίνεται. Θυμάμαι από πάρα πολύ μικρή να είμαι ευτυχισμένη με πράγματα τα οποία σε άλλους ανθρώπους φαίνονται χαζά. Αυτό συνέβαινε γιατί από μικροί ήμασταν ευτυχισμένοι έχοντας δύο πράγματα μόνο: υγεία και αγάπη. Συνεπώς, ό,τι καινούργιο και κάθε τι επιπλέον που ερχόταν στη ζωή μας το βλέπαμε ως ένα καινούργιο δώρο, ένα αναπάντεχο και ευχάριστο δώρο».
̵ Τι μπορεί να φέρει χαρά μέσα σε ένα σπίτι;
«Κατ αρχήν, οι παράγοντες υγεία και αγάπη, αλλά και οι μικρές εκπλήξεις – “υπενθυμίσεις” αγάπης στους ανθρώπους μας».
̵ Έχεις έρθει για να φέρεις χαρά;
«Θα ήθελα να είναι αυτός ο σκοπός μου, αλλά δεν ξέρω αν τα καταφέρνω. Ξέρω όμως ότι δίνω όσο πιο πολλή αγάπη μπορώ και είναι σίγουρα τίμιο και ειλικρινές ό,τι προσπαθώ να κάνω».
̵ Είσαι από εκείνες τις τυχερές μικρές πριγκήπισσες που έχουν ανατραφεί με πλούσια την Fatherly Love?
«Ναι εννοείται. Πιο πλούσια fatherly love δεν μπορούσα να έχω. Τρελός “έρωτας”, τεράστια αποθέματα αγάπης και από μπαμπά και από μαμά. Είμαι από τους ανθρώπους που έχει διαμορφωθεί ο χαρακτήρας μου με βαση το χαρακτήρα των γονιών μου, δηλαδή, με βλέπω στα πρόσωπά τους».
̵ Φαντάζομαι ότι δεν θα δυσκολεύτηκες να γράψεις τη μουσική για το “Fatherly Love” του Κωνσταντίνου Πιλάβιου.
«Ήταν από τις πιο εύκολες δουλειές που έχω κάνει στη ζωή μου. Κύλησε νεράκι η μουσική με το που είδα την ταινία. Ήταν τόσο όμορφο το σενάριο και το ένιωσα δικό μου κατευθείαν. Ένιωσα ότι μπορούσα να το οικειοποιηθώ εύκολα σαν ιστορία. Με συγκίνησε πάρα πολύ».
̵ Ποιες είναι οι κυριότερες αξίες που έχεις διδαχτεί από την οικογένειά σου;
«Σεβασμός στον άνθρωπο, ευγένεια, και να είμαστε ολιγαρκείς».
̵ Η τέχνη και ιδιαίτερα η δική σου τέχνη, το δικό σου τραγούδι, είναι πάνω απ’ όλα ως αξία ή υπάρχουν ανώτερες αξίες στη ζωή σου ακόμα κι από την τέχνη σου;
«Φυσικά, εννοείται ότι υπάρχουν πολύ ανώτερες αξίες. Την τεχνη μου δεν την θεωρώ ανώτερη αξία. Τη θεωρώ ως μια εναχόλησή μου, η οποία μου φέρνει χαρά, αλλά οι αξίες για μένα έχουν να κάνουν με την προσωπικότητά μας και τη συμπεριφορά μας την ανθρώπινη».
̵ Είναι αλήθεια ότι τα “μεγάλα τραγούδια” γράφονται μόνο σε στιγμές μεγάλης πίκρας;
«Όχι, ούτε καν. Για μένα, ποτέ. Μπορώ να γράψω τραγούδια οπουδήποτε. Έχω γράψει τραγούδια που μπορεί να ακούγονται μελαγχολικά σε σουβλατζήδικο μέσα, άλλα κάνοντας μπάνιο, στο δρόμο, όπου μπορείς να φανταστείς. Αν έχω γράψει κάποιο καλό τραγούδι είναι θέμα τυχαιότητας. To “Morricone” τo έγραψα μια μέρα σε σουβλατζήδικο. Όσο περίμενα το σουβλάκι μου να ετοιμαστεί, μου ήρθε η μελωδία. Δεν ξέρω αν θα μου ερχόταν αν δεν είχα πάει εκεί εκείνη τη μέρα. Προφανώς υπάρχουν πράγματα που τα ‘χω στο μυαλό μου και ωριμάζουν μόνα τους. Όταν πάω να γράψω μουσική, κάθομαι στο πιάνο, αφήνω τα χέρια μου ελεύθερα και ό,τι μου κατέβει. Αλλά διαφορετικά θα γράψω την Πέμτπη, διαφορετικά το βράδυ ή το μεσημέρι»
.
̵ Σου αρέσει ο Morricone?
«Ναι και έχω περάσει πολλά στοιχεία στο δίσκο “Homemade Joy” μορικονίστικα».
̵ Eσύ ξεμπερδεύεις γενικά εύκολα απ’ τα δύσκολα μ’ ένα Kookoobadi?
«”Δύσκολα” για μένα είναι μόνο όσα έχουν να κάνουν με την υγεία. Όλα τα άλλα μπορούν να με απασχολήσουν για ελάχιστο χρονικό διάστημα. Έχω την ικανότητα να εκλογικεύω τις καταστάσεις και να έχω επίγνωση ότι οτιδήποτε μπορεί να με στενοχωρήσει και δεν έχει να κάνει με υγεία είναι αστείο».
-Με ποια Μαριέττα Φαφούτη ταυτίζεσαι περισσότερο; Μ’ εκείνη με τα γυαλιά ή με την πιο αισθησιακή version?
«Αν είμαι στο δρομο και περπατάω δεν θα είμαι με την αισθησιακή version. Αν είμαι με το αγόρι μου, είναι αλλιώς. Ανάλογα με τον ποιον έχω διπλα μου».
̵ Από τι ηλικία ασχολείσαι με το πιάνο; Πόσες ώρες την ημέρα; Το αφήνεις κατά διαστήματα;
«Από 16 χρονών, όχι πολλές ώρες, ούτε ήταν κάθε μέρα. Δνε διαβάζω πια όπως διάβαζα. Ουσιαστικά, μελετώ τα κομμάτια μου».
̵ Πώς θα λέγεται ο καινούργιος σου δίσκος;
«Δεν ξέρω ακόμα, ρε γαμώ το. Χα χα, θα δούμε».
̵ Ποια τραγούδια έχεις ολοκληρώσει ήδη μέχρι τώρα;
«Τρία τέσσερα».
̵ Ποια λες τώρα στο Σταυρό του Νότου;
«”Serious Love” και “Try”».
̵ Για πες κανένα στίχο απ’ το “Try”
«Είναι ένα πολύ απαισιόδοξο τραγούδι. Μιλάει για την προσπάθεια μιας κοπέλας, η οποία συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να αγαπήσει κάποιον άνθρωπο και λέει:
“I tried, God and I tried”… »…και της απαντά η χορωδία, που είναι το υποσυνείδητο:
You can’t love
You can’t save your life”.
̵ Πώς το’παθες;
«Έπαιξα λιγάκι και μου βγήκε τόσο αβίαστα, που είπα δεν πειράζει, να έχουμε και ένα απαισιόδοξο».
̵ Ποια μουσικά είδη θαυμάζεις περισσότερο;
«Πάντα θα βρω κάτι να μου αρέσει σε διαφορετικά είδη. Πιο πολύ 60s, 70s, τα μιούζικαλ…»
̵ Ποιοι τραγουδοποιοί ή ερμηνευτές σε γοητεύουν;
«Από ερμηνευτές Freddie Mercury, David Bowie, Elvis Presley, Simon and Garfunkel…»
̵ Σε τι θα ασκούσες βέτο να μη γίνει σ’ ένα βίντεο κλιπ σε δικό σου τραγούδι;
«Δεν θα ήθελα κάτι το οποίο μπορεί να προσβάλει οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα, να είναι ενάντια σε ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή να προσβάλει οποιονδήποτε άνθρωπο».
̵ Ο αγγλικός στίχος νιώθεις να σου δίνει μια ιδιαίτερη ελευθερία; Σαν να μην είναι κάποιος άλλος στο δωμάτιο όταν γράφεις;
«Τον αγγλικό στίχο τον χρησιμοποιώ απλά και μόνο λόγω των συλλαβών του. Έχει πολλές μονοσύλλαβες και δισύλλαβες λέξεις. Πράγμα που σημαίνει ότι προσαρμόζονται ιδανικά σε οποιαδήποτε μελωδία έχω στο μυαλό μου».
̵ Αυτό σημαίνει ότι γράφεις πάντα πρώτα τη μουσική;
«Πάντα».
̵ Θα έγραφες ελληνικό στίχο;
«Τον ελληνικό στίχο τον λατρεύω. Δεν πιστεύω ότι μπορώ να γράψω ελληνικό στίχο. Και επειδή είμαι μουσικός και όχι στιχουργός, οφείλω να σεβαστώ τις ανάγκες της μουσικής μου αυτή τη στιγμή».
̵ Πώς σου φαίνεται Ο Σταυρός του Νότου ως χώρος για μια μουσική παράσταση;
«Υπέροχος. Ο Σταυρός του Νότους Plus έχει ανακαινιστεί και έχει γίνει υπέροχος χώρος».
̵ Έχεις πει ότι θα ήθελες να ξεφύγεις από ένα γλυκανάλατο στιλ.
«Νομίζω ότι έχω ξεφύγει πια. Με τον δεύτερο δίσκο έφυγε ο ρομαντισμός από πάνω μου. Είναι πιο δυναμικές οι μουσικές πλέον, πιο έντονες».
̵ Τι θα έκανε τη Μαριέττα Φαφούτη να αγριέψει;
«Να δω να φερθεί κάποιος ρατσιστικά απένταντι σε κάποιον. Η αγένεια και το να θεωρεί κάποιος τον εαυτό του ανώτερο από τους υπόλοιπους».
̵ Σε σκεφτόμουν κι αναρωτιόμουν:
What makes you wild, girl?
Show me wild
Show me your best worst
Your wildest.
…Tι λες, ξεκινάς να γράψεις ένα τέτοιο τραγούδι;
«Για μένα το’γραψες αυτό; Θα το κρατήσω μπας και μου σκάσει καμμιά μελωδιούλα».
Η Μαριέττα Φαφούτη εμφανίζεται και τα δύο επόμενα Σάββατα, 17 και 24 Νοεμβρίου στο Σταυρός του Νότου Plus με την επταμελή μπάντα της, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια του Χάρη Αττώνη.
Στη συνέχεια, τέλος Νοεμβρίου-αρχές Δεκεμβρίου 2012 θα δώσουν μια συναυλία στο Ρέθυμνο και άλλη μια στις 16 Νοεμβρίου στο Κιάτο.