Η Αγνή Χιώτη στο “ορφανοτροφείο”

Αφορμή για αυτή την συνέντευξη με την Δις Αγνή Χιώτη στάθηκε η παράσταση στο “ορφανοτροφείο” σε κείμενο και σκηνοθεσία Χάρη Χιώτη που παίζεται για τρίτο χρόνο κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Πυξίδα. Μου άρεσε που μπορείς αφού κάνεις κράτηση θέσης, να δεις την παράσταση δωρεάν. Η αλήθεια είναι ότι στο θέατρο ποτέ δεν ξέρεις τι θα δεις και αν θα σου αρέσει αυτό που θα δεις. Αν τελικά σου αρέσει όλα καλά, αν όμως δε σου αρέσει μια παράσταση κλαις τα λεφτά που έδωσες για το εισιτήριο.

Η θεατρική παράσταση “…στο ορφανοτροφείο” παίζει στο Θέατρο Πυξίδα και μπορείς να την παρακολουθήσεις δωρεάν. Φυσικά στο τέλος της παράστασης από φιλότιμο και μόνο ( Δεν είναι και ότι καλύτερο εσύ να κάθεσαι σε μια καρέκλα και να έχεις απέναντι σου μια παράσταση, που κάποιοι αγωνίστηκαν να στήσουν….. να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό και κουράστηκαν για αυτό, να είναι δωρεάν!!) και αν τελικά σου άρεσε η παράσταση μπορείς να αφήσεις ένα συμβολικό ποσό, η το ποσό που αξίζει να δώσεις για αυτό που είδες!

• Μου αρέσει αυτό που γίνεται με κάποιες θεατρικές παραστάσεις που πληρώνεις αν θέλεις και αν σου άρεσε αυτό που είδες! Τελικά οι Έλληνες έχουν φιλότιμο?

Το φιλότιμο δεν είναι ένα εθνικό χαρακτηριστικό αλλά ένα πανανθρώπινο χάρισμα. Οι παραστάσεις χωρίς εισιτήριο πλέον αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο. Σε μία εποχή που η οικονομική κρίση έχει πάρει γιγάντιες διαστάσεις ,η επικοινωνία που προσφέρει το θέατρο αλλά και κάθε μορφή τέχνης αποτελούν σημαντική διέξοδο για όλους .Ο λόγος που επιλέξαμε η συμβολή του καθενός να είναι προαιρετική αποτελεί τη δική μας στάση και αντίδραση ,όσο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως αντίδραση, στην προσπάθεια κάποιων να μας επιβάλλουν συγκεκριμένα πρότυπα διαβίωσης. Επιπλέον όλοι γνωρίζουμε ότι η οικονομική κρίση έχει επιφέρει μία μιζέρια την οποία πιστεύω ότι πρέπει όλοι μας ,με τον τρόπο που μπορεί ο καθένας φυσικά, να την καταπολεμήσουμε. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι όταν κάποιος έχει χρήματα μπορεί να κάνει πολλά αλλά με αυτή μας την ενέργεια φέτος θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι ακόμα κι όταν δεν έχεις πολλά μπορείς να προσφέρεις κάτι…

• Δις Αγνή Χιώτη πείτε μας τι θα δει ο θεατής στην θεατρική παράσταση “…στο ορφανοτροφείο”

Θα δει την προσπάθεια και τον αγώνα τριών παιδιών να κατακτήσουν τη ζωή έξω από το φράχτη ενός ορφανοτροφείου. Όλοι μας έχουμε να «αποδράσουμε», ο καθένας από τους δικούς του φράχτες και να απελευθερωθούμε από τις προσωπικές μας «φυλακές». Οι τρεις ήρωες του έργου η Ντον ,η Φελ και ο Λακ ενώνουν τις δυνάμεις τους για να κάνουν πραγματικότητα το όνειρο τους. Γίνονται μία ομάδα με όσα αυτό συνεπάγεται… τη φιλία , τον έρωτα , τους τσακωμούς , τις αγωνίες. Πιστεύω ότι οι θεατές στα λόγια των παιδιών θα βρουν δικές τους σκέψεις, θα γελάσουν , θα συγκινηθούν …και θα αναρωτηθούν αν ο κόσμος που ονειρεύτηκαν είναι αυτός στον οποίο ζουν. Μπορεί οι ήρωες να είναι σε μία εφηβική ηλικία αλλά αυτό που τους προβληματίζει και αυτό που δεν αντέχουν είναι ο περιορισμός τους. Θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους , να φύγουν από τον κόσμο του ορφανοτροφείου και να κατακτήσουν την “πραγματική’’ ζωή. Το ζήτημα είναι πόσα πράγματα αλλάζουν από τη στιγμή που ονειρεύεσαι κάτι μέχρι τη στιγμή που το κατακτάς. Και το ερώτημα είναι αν σε όλη αυτή την διαδικασία μπορείς να μείνεις “αναλλοίωτος”.

• Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς και ποια ήταν η πορεία της καλλιτεχνικής σας σταδιοδρομίας μέχρι τώρα .

Γεννήθηκα στην Αθήνα και αποφάσισα από πολύ μικρή ηλικία ότι θέλω να ασχοληθώ την υποκριτική. Αρχικά δεν είχα συνειδητοποιήσει την πειθαρχία και την αφοσίωση που συνεπάγεται η συγκεκριμένη ενασχόληση. Αλλά αυτά τα δύο μετέτρεψαν την επιθυμία μου σε ανάγκη κι έτσι πήγα στη δραματική σχολή «Ίασμος-Βασίλης Διαμαντόπουλος » απ΄ όπου αποφοίτησα το 2007 .Παράλληλα φοιτώ στο τμήμα Ιστορίας –Αρχαιολογίας της φιλοσοφικής σχολής Αθηνών. Από το 2008 είμαι ιδρυτικό μέλος της Θεατρικής ομάδας Repente με την οποία έχουμε κάνει μέχρι στιγμής τις «Ακρότητες» του Γ.Μαστροσιμόνε το 2008 σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Κοέν καθώς και τις παραστάσεις.

«Ο Πρίγκιπας που ονειρεύτηκα να φιλήσω» και «…στο ορφανοτροφείo» σε κείμενο και σκηνοθεσία Χάρη Χιώτη ,ο οποίος χωρίς να θέλω να παινέψω το σπίτι μου, εκτός του είναι ο σημαντικότερος άνθρωπος στη ζωή μου είναι κι ένας πραγματικός καλλιτέχνης του οποίου θαυμάζω την ταχύτητα με την οποία τρέχει το μυαλό του. Παράλληλα με την ομάδα,συμμετείχα και σε άλλες παραγωγές ως ηθοποιός αλλά και ως βοηθός σκηνοθέτη. Πολύ σημαντική στιγμή στην μικρή μέχρι τώρα πορεία μου ήταν η συνάντηση μου με τον Αλέξανδρο Κοέν δίπλα στον οποίο δούλεψα και ως βοηθός σκηνοθέτη και ως ηθοποιός. Του χρωστάω πολλά. Στο θέατρο έχω συνεργαστεί επίσης με τον Τζον Καρλο Ντελ Μόνακο ,την Κερασία Σαμαρά ,τον Νίκο Παροίκο , τη Φρόσω Κόρρου, την Δέσποινα Ζουρνατζή , το Μιχάλη Κουκουλομάτη κ.α. Αυτήν την περίοδο εκτός από την παράσταση «…στο ορφανοτροφείο» ,είμαι στο παιδικό μιούζικαλ «Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας» του Οσκαρ Γουάιλντ σε μουσική και σκηνοθεσία Δημήτρη Παναρετάκη. Τη διασκευή την έχει κάνει ο Δημήτρης Χαλιώτης και παίζουμε στη Νέα Θεατρική Σκηνή «ΑΤΛΑΝΤΙΣ CLASSIC CINEMAS» .Επίσης κάνω πρόβες ως βοηθός σκηνοθέτη στο καινούργιο θεατρικό έργο «Κυρία Ιουλία» της Εμμανουέλας Αλεξίου και της Μάρως Μπουρδάκου .Το έργο το σκηνοθετεί η Εμμανουέλα Αλεξίου. Πρωταγωνιστές της παράστασης είναι η Χριστίνα Τσάφου, ο Μάρκος Λεζές , η Αλίνα Κοτσοβούλου καθώς και ο Γιάννης Τσιμιτσέλης σε ρόλο γκεστ. Είναι μεγάλη μου τιμή που συνεργάζομαι με αυτούς τους ανθρώπους .Παράλληλα ασχολούμαι με το τραγούδι και τη συγγραφή στίχων.

• Τι θα ήταν αυτό που θα ήθελες να μπορείς να κανείς στην σημερινή εποχή που ζούμε;

Το έχει ερμηνεύσει υπέροχα ο Φίλιππος Πλιάτσικας …«αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα… θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα». Νομίζω ότι αυτό χρειάζεται ο κόσμος μας… Να φύγει από το γκρίζο και να βάλει χρώμα στη ζωή του. Να συσπειρωθεί και να αλλάξει ότι έχει ξεθωριάσει. Δεν ξέρω τον τρόπο, το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορεί κανείς να το κάνει μόνος του. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Να ασχολούμαστε με αυτά που αγαπάμε , να δίνουμε χρόνο στους φίλους μας , να παλεύουμε για αυτά που επιθυμούμε και να μη φοβόμαστε να αγαπήσουμε. Δυστυχώς πλέον ο λιγοστός χρόνος που έχουμε ,μας έχει κάνει να μη δημιουργούμε αληθινές ανθρώπινες σχέσεις. Εκεί είναι που κάνει την εμφάνιση της η μοναξιά και ο άνθρωπος ξαφνικά χάνει τη δύναμη και το κέφι του για κάτι καλύτερο. Αυτό είναι κάτι που στη δική μου ζωή προσπαθώ να το δουλεύω. Προσπαθώ όσο μου επιτρέπεται να δίνω χρόνο στους ανθρώπους γύρω μου και να τους ακούω πραγματικά.

• Είσαι Τελειόφοιτος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Έχεις φιλοσοφήσει τη ζωή σου μάλλον! Πως είναι η ζωή σου και πως θα ήθελες να ήταν? 

Θα ήμουν άδικη αν έλεγα πως η ζωή μου δεν είναι όμορφη. Επαγγελματικά είμαι σε μία πολύ δημιουργική και ενεργητική φάση. Έχω πραγματικούς φίλους που με αγαπάνε και με στηρίζουν σε ότι κάνω και μία οικογένεια που είναι πάντα δίπλα μου .Πιστεύω ότι τα πράγματα δεν έρχονται από μόνα τους αλλά τα φέρνουμε εμείς. Για μένα η βασικότερη προυπόθεση για να συμβεί κάτι είναι η ενέργεια, η προετοιμασία, η αντιληπτικότητα και η διαθεσιμότητα. Η ζωή μου ομολογουμένως θα μπορούσε να είναι πολύ πιο εύκολη πρακτικά αλλά μου αρέσει να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο κι όχι μισοάδειο. Πιστεύω ότι όταν θέλουμε …μπορούμε. Βέβαια τίποτα δεν έρχεται χωρίς κόπο. Και πρέπει να πολεμάμε να αλλάξουμε τα πράγματα όταν δεν πάνε καλά.

• Τι είναι αυτό που σας αρέσει και απολαμβάνετε περισσότερο στην καριέρα σας και σας ωθεί να την συνεχίσετε?

Αγαπώ τη δουλειά μου σαν τρελή. Θα μπορούσα να με χαρακτηρίσω και ως εργασιομανή ίσως. Όταν δε δουλεύω δεν είμαι καλά. Και δεν μπορώ να με φανταστώ να μην ασχολούμαι με την υποκριτική. Είναι η δύναμη μου …η ψυχοθεραπεία μου για να αντέχω. Φυσικά αν χρειαστεί να κάνω οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα για να μπορέσω να βιοποριστώ θα το κάνω ,αλλά τη δεδομένη στιγμή που μιλάμε αυτό φαντάζει πραγματικά εφιαλτικό. Αγαπώ τις πρόβες , τις «οικογένειες» που δημιουργούνται σε κάθε δουλειά ,τους ονειροπόλους καλλιτέχνες ,την ανδρεναλίνη και τον κόμπο στο στομάχι τη στιγμή μιας παράστασης, τη διαδικασία στην οποία μπαίνει το μυαλό όταν πρέπει να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα .Οι αναφορές μου αφορούν κατά κύριο λόγο στο θέατρο γιατί μέχρις στιγμής η τηλεοπτική μου εμπειρία είναι μικρή.
Έχετε προσπαθήσει ποτέ μέσω κάποιου ρόλου σας, να περάσετε κάποιο μήνυμα στο κοινό με οποιοδήποτε τρόπο?

Δεν θα αναφερθώ σε συγκεκριμένο ρόλο γιατί μου αρέσει γενικά η τέχνη να περνάει μηνύματα. Μέχρι στιγμής όλες οι δουλειές που έχω κάνει μετέφεραν μηνύματα και ιδέες. Θεωρώ μαγικό να φεύγει ο θεατής από μία παράσταση και να τον έχει προβληματίσει.

• Aναγκάστηκες να κάνεις κάποιο συμβιβασμό που δε σε ικανοποιούσε ιδιαίτερα, αλλά ικανοποιούσε συνεργάτες σου? 

Όχι μέχρι στιγμής δεν έχει χρειαστεί. Έχω σταθεί τυχερή γιατί σε όλες τις δουλειές που έχω κάνει, οι άνθρωποι σέβονταν και αγαπούσαν αυτό που έκαναν. Είναι δύσκολες οι παραγωγές στις μέρες μας για αυτό πιστεύω ότι πρέπει και οι ηθοποιοί να δείχνουν κατανόηση. Σαφώς πρέπει όμως και οι παραγωγοί να σέβονται τους ηθοποιούς τους και να τους κάνουν να νοιώθουν ασφάλεια.

• Ποιοι είναι κατά την γνώμη σας οι παράγοντες για μια επιτυχημένη συνεργασία και ποια συνεργασία από εκείνες που έχετε βρεθεί θεωρείτε πιο επιτυχημένη?

Νομίζω ότι όλα είναι θέμα timing. Σαφώς χρειάζεται ένα ωραίο κείμενο και το να «συναντηθούν» οι κατάλληλοι άνθρωποι μεταξύ τους τη στιγμή που πρέπει. Αλλά το σημαντικότερο είναι οι συντελεστές μιας δουλειάς να μην ξεχνούν ότι πρέπει να χαίρονται αυτό που κάνουν. Εάν χαθεί η αλήθεια και η χαρά τότε το παιχνίδι είναι από την αρχή χαμένο. Για μένα όλες οι συνεργασίες που έχω κάνει μέχρι στιγμής ήταν εξίσου σημαντικές. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω δουλειά αλλά μπορώ σίγουρα να σου πω ότι αισθάνομαι πολύ τυχερή που συνεργάζομαι με τον αδερφό μου και ότι ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου όπως είπα και πριν έχει ο Αλέξανδρος Κοέν ο οποίος ήταν και ο πρώτος άνθρωπος που με σκηνοθέτησε, πράγμα που τον κάνει ακόμα πιο σημαντικό μέσα μου.

• Με ποιους ανθρώπους θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον?

Οι άνθρωποι που θαυμάζω και θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί τους είναι πολλοί. Έχουμε πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες .Μακάρι να αξιωθώ να δουλέψω έστω με κάποιους από αυτούς.

• Θέλεις να συμπληρώσεις κάτι; 

Το μόνο που θα θελα να πω είναι να μη χάνουμε την πίστη μας. Όντως είναι μία δύσκολη περίοδος για όλους αλλά αν έχουμε πίστη όλα θα φτιάξουν. Πίστη στους εαυτούς μας, στις δυνάμεις μας, στα θέλω μας.Ίσως έτσι μπορέσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο.