Από 27 Νοεμβρίου 2013 μέχρι 13 Απριλίου 2014 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου – Κάτω Χώρος
- Γράφει ο κ Στέλιος Αντωνιάδης
Έργο ανεβασμένο για πρώτη φορά, πριν από δύο ακριβώς χρόνια, στο Λονδίνο από ένα ακόμα «τρομερό παιδί» του αγγλικού θεάτρου. Ο Nick Payne, είναι ένα μεγάλο ταλέντο, μικρής ηλικίας, μόλις τριάντα χρόνων. Δεν είναι όμως μόνο το ταλέντο, έχει και πανεπιστημιακή εκπαίδευση, μετεκπαίδευση και εξειδίκευση στο θέατρο.
Το αποτέλεσμα του συνδυασμού αυτού, που είναι το ασφαλέστερο, του έδωσε τη δυνατότητα, σε μικρό χρονικό διάστημα (2009 μέχρι σήμερα) να γράψει έξι θεατρικά όπως και άλλα έργα για το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο.
Τα έργα του απέσπασαν πολύ θετικές έως διθυραμβικές κριτικές με βραβεία και υποψηφιότητες για βραβεία, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία.
Κίνητρο για την συγγραφή του έργου αποτέλεσε η καρδιακή ασθένεια που αντιμετώπιζε ο πατέρας του. Οι προσπάθειες των γιατρών που σε άλλα περιστατικά είχαν καλά αποτελέσματα δεν απέδωσαν στην περίπτωση του πατέρα του ο οποίος τελικά απεβίωσε. Τα ερωτηματικά που έχουμε όλοι οι γιατροί σε ότι αφορά στο γιατί η έκβαση μιας ασθένειας μπορεί να είναι διαφορετική σε διαφορετικούς αρρώστους , παρόλες τις σωστές προσπάθειες, δεν έχουν ακόμα απαντηθεί.
Πιστεύω ότι είναι το θέλημα του Θεού, η τύχη ή και άγνωστοι παράγοντες τους οποίους ακόμα δεν γνωρίζουμε. Το τι γίνεται μετά τον θάνατο είναι ένα πολύ παλιό ερώτημα που απασχόλησε τον άνθρωπο από την εποχή των ορφικών, του Πλάτωνα και πολλών άλλων μεταγενέστερων φιλοσόφων που έχουν ή δεν έχουν σχέση με τη θρησκεία. Ο συγγραφέας, λυπημένος και επηρεασμένος από αυτά που συνέβησαν στον δικό του άνθρωπο που χάθηκε, αναρωτιέται για το κατά πόσο ελεύθεροι είμαστε στις αποφάσεις μας; Ποιο ρόλο παίζει η τύχη;
Προσπαθώντας να βρει απαντήσεις καταφεύγει στην αστροφυσική. Μελετάει τη θεωρεία της σχετικότητας, τα παράλληλα σύμπαντα, την κβαντομηχανική κτλ. Σκέφτεται επάνω στο ότι ο καθένας μας μπορεί να ζει άπειρες ζωές σε παράλληλα σύμπαντα, παρόμοιες μεν διαφορετικές δε, χωρίς να είναι τελικά γνωστό το ποια είναι καλύτερη και ποια είναι χειρότερη ως αποτέλεσμα. Όλα αυτά προβληματιζόμενος για το κατά πόσο η επιστήμη μπορεί να παίζει ρόλο τη ζωή μας ή και να επηρεάζει τις αποφάσεις μας. Το χάρισμα του συγγραφέα βρίσκεται στο ότι τους προβληματισμούς αυτούς που μπορεί να έχουν απασχολήσει πολλούς από εμάς, τους κάνει έργο.
Στο έργο «Αστερισμοί» ο άντρας και η γυναίκα φλερτάρουν, τα φτιάχνουν, χωρίζουν και ακολουθεί ο καθένας το δρόμο του, φτιάχνουν παράλληλες σχέσεις, αρρωσταίνουν, αποφασίζουν να παραμείνουν μονογαμικοί. Τι τους κάνει να πάρουν τη συγκεκριμένη απόφαση; Ποια είναι η καλύτερη; Ερωτηματικά χωρίς απαντήσεις. Όλοι σε διάφορες περιόδους της ζωής μας βρισκόμαστε μπροστά σε διλήμματα και παίρνουμε αποφάσεις. Παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις; Δεν το ξέρουμε.
Η λήψη των αποφάσεων εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες, ατομικούς, ψυχολογικούς, ηλικιακούς, κοινωνικούς, συγκυριακούς ακόμα και πολιτικούς. Ότι και αν αποφασίσουμε έστω και μετά από πολύ ώριμη σκέψη δεν ξέρουμε αν είναι το σωστό, κάτι που θα φανεί μετά από πολύ χρόνο. Παίζει σε όλα αυτά ρόλο η τύχη; Πιστεύω πολύ μεγάλο. Είμαστε τελικά αυτόνομοι ή αδύναμοι;
Δύσκολο να απαντήσει κανείς. Τα ερωτηματικά που δημιουργούνται και που έχουν απόλυτη σχέση με την τύχη, όπως το αν θα γεννηθείς υγιείς, η χώρα που θα γεννηθείς, η οικογένειά σου κτλ αποτελούν ερωτηματικά που οι απαντήσεις τους ξεπερνάν τα όρια του γραπτού αυτού.
Το μόνο που θα προσθέσω είναι ένα ανέκδοτο ακόμα ποίημα μου, από το υπό έκδοση βιβλίο μου «Στιγμογραφήματα ΙΙΙ». ΒΟΤΣΑΛΑ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ : Τα ναι / και τα όχι / που δεν είπαμε / Οι αποφάσεις / που δεν πήραμε / Τα μηνύματα / που δεν στείλαμε / Πέφτουν σαν βότσαλα / στη λίμνη της / ψυχής μας / στα τέλη της / ζωής μας / και την ταράζουν
Οι Συντελεστές
Η μετάφραση του Δημήτρη Κιούση πολύ καλή. Η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου εξαιρετική. Ταιριάζει με τον μοντέρνο διάλογο, τις σύντομες φράσεις αλλά και το όλο πνεύμα του έργου. Το βίντεο του Παντελή Μάκκα καλό αλλά νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι πιο σύντομο, τόσα πολλά για την αστροφυσική κουράζουν. Οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη πολύ καλοί, υποστηρίζουν πολύ καλά το έργο. Η επιμέλεια κίνησης της Αγγελικής Στελλάτου και η μουσική του Σταύρους Γασπαράτου υπηρετούν θαυμάσια την παράσταση. Οι ηθοποιοί: Μάκης Παπαδημητρίου και Στεφανία Γουλιώτη εξαιρετικοί στους ρόλους τους. Αποδίδουν θαυμάσια την ψυχή και το πνεύμα του έργου. Στέλιος Αντωνιάδης – mytheatro.gr