Αγαπημένοι ηθοποιοί ποζάρουν στο φακό του mytheatro με τον τετράποδο φίλο τους, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ζώων που θεσπίστηκε το 1931 να “γιορτάζεται” στις 4 Οκτώβρη.
- Κείμενο Κάτια Σωτηρίου
- Φωτογραφίες Ελπίδα Μουμουλίδου
Ιστορίες συντροφικότητας, αγάπης, ζεστασιάς, τρυφερότητας, αλλά και ζωής και θανάτου. Ιστορίες ζωής που δένουν τους ανθρώπους με τα κατοικίδια τους. Είναι εξάλλου και επιστημονικά διαπιστωμένο ότι όταν αλληλεπιδρούν οι άνθρωποι με τα ζώα τους, τα επίπεδα οξυτοκίνης -της «ορμόνης της αγάπης» αυξάνονται τόσο στα ζώα, όσο και τους ανθρώπους. Η οξυτοκίνη βοηθά τον εγκέφαλο να καταχωρήσει κοινωνικές έννοιες, όπως την ενσυναίσθηση, την εμπιστοσύνη και την προτίμηση σε ομάδες, ως μνήμες κοινωνικών δεξιοτήτων. Επομένως το μήνυμα της ημέρας είναι ότι τα ζώα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Και όπως είπε ο Ανατόλ Φρανς “Μέχρι να αγαπήσει ένα ζώο, ένα κομμάτι της ψυχής ενός ανθρώπου παραμένει κοιμισμένο.”
Φιλαρέτη Κομνηνού και Μαρούλα
Η Μαρούλα είναι ένα ημίαιμο beagle εννέα ετών που υιοθέτησε από το Βόλο κουτάβι ακόμα, ενός μηνός, ο γιος της Φιλαρέτης Κομνηνού, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Παπαγεωργίου. Η Μαρούλα, που έφερε το όνομα της από την αρχή της υιοθεσίας της, είναι ένα τρυφερό σκυλί, που επιδιώκει την ανθρώπινη παρέα, που λατρεύει να ταξιδεύει και να φωτογραφίζεται στα πλοία, και που καθώς μεγάλωσε σε μια άκρως δημιουργική και ανήσυχη καλλιτεχνικά οικογένεια, παρακολουθεί ανελλιπώς τις πρόβες των παραστάσεων. Είναι μικρόσωμη και ντελικάτη, περπατά με σταθερά και ευγενικά βήματα, και αν και θα ήθελε να περνά απαρατήρητη, ως μέλος αυτής της οικογένειας δεν μπορεί παρά να είναι γόησσα. Όταν βγαίνει τις βόλτες της στο Θησείο τα σκυλιά βγαίνουν στα μπαλκόνια τους και γαβγίζουν για να κερδίσουν την προσοχή της.
Η Φιλαρέτη Κομνηνού μας τόνισε ότι αναπόσπαστο αξεσουάρ κατά τις βόλτες τους στα πάρκα είναι οι σακούλες ακαθαρσίας, γιατί η συλλογή των ακαθαρσιών είναι σημαντική για την προστασία του περιβάλλοντος, και για να μην στρέφονται όσοι δεν αγαπούν τα ζώα εναντίον τους. Με τον τελευταίο νόμο μάλιστα τιμωρείται και με διοικητικό πρόστιμο.
Λυδία Φωτοπούλου και Ραχάτ – guest star η Ρίτα
Η σχέση της Λυδίας Φωτοπούλου και του Ραχάτ είναι γνωστή στο θεατρικό κόσμο, καθώς ο Ραχάτ, το πανέμορφο λάμπραντορ, ακολουθεί την ηθοποιό σε όλες τις πρόβες και παραστάσεις της. Σίγουρος για τον εαυτό του, νιώθει περήφανος όταν τη συνοδεύει στις βόλτες και τα μπάνια τους, και ξέρει ότι επιτελεί ένα πολύ σημαντικό έργο, αυτό του αφοσιωμένου Μάλιστα, όπως τόνισε η Λυδία Φωτοπούλου, ο Ραχάτ έχει απόλυτη κατανόηση για το ωράριο, γνωρίζει πότε ξεκινούν οι πρόβες, πότε τελειώνουν, πότε ξεκινά η παράσταση και πότε έχει διάλειμμα, και ανάλογα δείχνει την υπομονή και κατανόηση που χρειάζεται, όπως κάθε γνήσιος θεατρόφιλος. Την ημέρα της φωτογράφισης μαζί με τον Ραχάτ ήρθε και η μικρή Ρίτα, που είναι το σκυλάκι του γιου της Λυδίας Φωτοπούλου και ήταν ιδιαίτερα ευδιάθετη στην φωτογράφιση που έγινε στο πάρκο της Φωκίωνος Νέγρη, δίπλα από το άγαλμα του σκύλου.
Το γλυπτό που απεικονίζει ένα σκυλάκο να κάθεται είναι του γλύπτη Ευριπίδη Βαβούρη και τοποθετήθηκε το 1940 χωρίς κάποια ιδιαίτερη αφορμή. Αποδίδει έναν πιστό σκύλο που όταν πέθανε ο κύριός του, μαράζωσε από τη λύπη του και έμεινε στο σημείο εκείνο να τον περιμένει για πάντα. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη άποψη που αφορά στον ηρωισμό ενός σκύλου, που έσωσε ένα κοριτσάκι όταν αυτό πετάχτηκε στο δρόμο και κινδύνευσε να χτυπηθεί από αυτοκίνητο.
Μάνος Καρατζογιάννης και Όσκαρ
Ο Όσκαρ είναι ένα υπέροχο καλλίγραμμο Γουίπετ, που είναι απόγονος του ιταλικού Γκρέιχαουντ. Όπως όλα τα γουίπετ, είναι λυγερός, μυώδης και αθλητικός, και αναπτύσσει μεγάλη ταχύτητα όταν τρέχει στο πάρκο.”Πήρε το όνομα του γιατί γεννήθηκε τη μέρα που πέθανε ο Οσκαρ Ουάιλντ στις 30 Νοεμβρίου. Είναι ένας ιδιαίτερα συντροφικός σκύλος, που ψάχνει να βρει το δικό του σημείο στο σώμα μου για να ξαπλώσει και να κοιμηθεί το βράδυ, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο την αγάπη του. Έχει σχεδόν το χαρακτήρα γάτας μέσα στο σπίτι, όπως περιγράφει ο Μάνος Καρατζογιάννης. Μεγάλωσε στα Πετράλωνα, μετακόμισε για λίγο στα βόρεια, στα Μελίσσια, και τώρα ζει κοντά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου και βγαίνει τις βόλτες του κάθε μέρα. Επειδή παρακολουθεί πρόβες, καταλαβαίνω πότε είμαι άμεσος στην ερμηνεία μου από τον Όσκαρ, όπως έλεγε ο Κούν για τον σκύλο του τον Ξανθία“.
Αγγελική Καρυστινού και ο Φάνης
Ο κατάλευκος Φάνης είναι ο γάτος της ηθοποιού και σκηνοθέτιδας Αγγελικής Καρυστινού. “Τον Φάνη τον βρήκε η Χριστίνα Κωστέα σχεδόν πριν δυο χρόνια και μας τον έφερε στις 6 Ιανουαρίου, ημέρα Θεοφανείων. Επιπλέον ο Βαγγέλης Ψωμάς, με τον οποίο ζούμε μαζί, εκείνη την εποχή έπαιζε ένα ρόλο στις «Ακυβέρνητες Πολιτείες » που λεγόταν Φάνης, άρα η επιλογή του ονόματός του ήταν μονόδρομος. Ο Φάνης λοιπόν, ζούσε στον δρόμο και συχνά κρυβόταν σε σ’ ένα συνεργείο αυτοκινήτων. Τα αυτιά του ήταν γκρι και στην αρχή νομίζαμε πως αυτό ήταν το χρώμα τους. Τελικά όμως ήταν κατάλευκα. Φοβισμένος στην αρχή, αλλά ποτέ επιθετικός άρχισε σιγά σιγά να εξοικειώνεται μαζί μας.
Την πρώτη φορά που έκανε το γνωστό του γουργούρισμα έγινε μέλος της οικογένειας. Έκτοτε δεν μπορούμε χωρίς εκείνον. Είναι ξεχωριστά πλάσματα οι γάτες, ανεξάρτητα και τρυφερά και με τρομερή διαίσθηση. Κι ο Φάνης έχει ακόμα ένα πλεονέκτημα: είναι πολύ καλός χαρακτήρας!”
Μαρία Καρακίτσου και Έμμυ
Η Έμμυ είναι 9 χρονών. Γάτα κάλικο – τρίχρωμη δηλαδή, και όπως όλες οι γάτες αυτού του χρωματισμού με έντονη προσωπικότητα. Η Μαρία, και η κόρη της Νεφέλη, είναι αχώριστες με την Έμμυ από την πρώτη μέρα που ήρθε στο σπίτι τους. “Λίγο καιρό αφού είχαμε χάσει τη γάτα μας, και με τη θλίψη της απώλειας της πολύ έντονη, η κτηνίατρος μας βρήκε μερικά μωρά γατάκια πεταμένα. Πήγαμε να τα δούμε και η Έμμυ ήταν η πιο μαζεμένη. Τη φέραμε σπίτι και έκτοτε είναι μέλος της οικογένειας“. Η Έμμυ είναι κομψή, μετρημένη στις επαφές τους με ανθρώπους που δε γνωρίζει, αλλά όπως όλες οι γάτες ιδιαίτερα αφοσιωμένη στους ανθρώπους με τους οποίους ζει.
Η Μαρία Καρακίτσου τόνισε ότι είναι πολύ τρυφερή, και όταν δημιουργούνται μικρές παρεξηγήσεις μεταξύ τους, δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορεί να λύσει ένα καλό χτένισμα!
Ειρήνη Μπαλτά και Γκιουζέλ
Η Γκιουζέλ είναι μια υπέροχη μαύρη γάτα με εντυπωσιακό, γυαλιστερό τρίχωμα, που βρέθηκε κυριολεκτικά στο δρόμο της ηθοποιού στις 20/12 πριν 4 χρόνια. “Είχα μια γάτα παλιότερα που λεγόταν Μισιρλού. Μετά το θάνατο της είχα πεί οτι αν ξαναέπαιρνα ποτέ γάτα θα ήταν μια μαύρη, αδέσποτη θηλυκή γάτα. Εκείνη την ημέρα βγήκα από το σπίτι για να πάω σε ένα φιλικό σπίτι, και είδα κάτι μαύρο στη μέση του δρόμου, χωρίς να καταλαβαίνω από την αρχή τι είναι. Όταν πλησίασα κατάλαβα ότι ήταν ένα μικρό μαύρο γατάκι, περίπου τεσσάρων μηνών τότε, το οποίο με ακολούθησε και με περίμενε να βγω από το φιλικό σπίτι. Αυτό ήταν.
Το όνομα της επιλέχθηκε τελικά ανάμεσα στο Νοέλ, καθώς ήταν λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, και της Γκιουζέλ – καταλήξαμε στο δεύτερο. Αν και τη φωνάζουμε Γκιουζ Μπουζ πολλές φορές, από το “μπουζούκι”, γιατί ειδικά παλιότερα έκανε πολλές ζημιές και ήταν ιδιαίτερα άτακτη και ζωηρή!“.
Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου – Νίκος Δαφνής και η Μπουμπού
Η Μπουμπού “κατά κόσμον” Μπουμπουλίνα. 5 ½ χρονών. Θέατρο Κάτω απ’ τη Γέφυρα, πέντε χρόνια πίσω, κάνοντας πρόβα με τις “Πέντε σιωπές” ακούσαμε το κλάμα της. Λίγο αργότερα ο Νίκος απεγκλώβιζε από τις ρόδες του φορτηγού του θεάτρου μια «χουφτίτσα» ενός μηνός με σπασμένο γοφό, σε άθλια κατάσταση. Πήρε το όνομα της από την ηρωίδα του Σεπούλβεδα στην «ιστορία του γάτου που έμαθε σε ένα γλάρο να πετάει» αγαπημένο έργο και των δύο που είχαμε ανεβάσει στην παιδική μας σκηνή. Είναι γλυκούλα, αστεία και πολύ φιλική. Γίνεται «τίγρης» όταν διεκδικεί την αποκλειστικότητα.
«Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης» Αν και η Διεθνής διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων υπογράφηκε μόλις το 1978 ποτέ δεν είναι αργά για να μάθουμε να τα υπερασπιζόμαστε.
Γιούλη Ζήκου και ο Ρομέο!
Η Γιούλη Ζήκου διηγείται μια συγκινητική ιστορία, από αυτές που πολύ συχνά γίνονται θέμα ειδήσεων σε κανάλια και εφημερίδες, μια ιστορία που αποδεικνύει όχι μόνο την ενσυναίσθηση των ζώων και τη βαθιά τους αφοσίωση στον άνθρωπο, αλλά και την ευφυΐα τους, μια ιστορία ζωής και θανάτου.
Πρίν λίγους μήνες, ένα βράδυ κατά το οποίο η Γιούλη Ζήκου βρισκόταν μόνη στο σπίτι αφού ο σύζυγος της Γιάννης Μόρτζος απουσίαζε για ανειλημμένη υποχρέωση στην επαρχία, έπαθε ανεύρυσμα εγκεφάλου. «Έπεσα κάτω στο πάτωμα και ο Ρομέο ήρθε κοντά μου και άρχισε να με γλείφει. Βλέποντας, όμως, ότι δεν μπορούσα να σηκωθώ και ήμουν χάλια, άρχισε να γαβγίζει όσο πιο δυνατά μπορούσε και να χτυπάει δυνατά με τα πόδια του την κεντρική πόρτα. Έτσι τον άκουσαν οι συγγενείς μου, που μένουν στον κάτω όροφο του σπιτιού, και ανέβηκαν να δουν τι συμβαίνει. Με μετέφεραν αμέσως στο νοσοκομείο, όπου και χειρουργήθηκα, και ευτυχώς αντιμετωπίστηκε το περιστατικό όσο πιο νωρίς γινόταν».