Αγαπημένοι ηθοποιοί του θεάτρου μοιράζονται με το mytheatro τις σκέψεις τους και τις ευχές τους για τη χρονιά που φεύγει και αυτήν που έρχεται.. φορτωμένη με ελπίδες και προσδοκίες.
Γιώργος Παπαπαύλου
Λίγο πριν φύγει αυτή χρονιά στο μόνο που μπορώ να απαντήσω με σιγουριά είναι ότι θα μου πάρει πολύ καιρό να συνειδητοποιήσω τι είναι όλο αυτό που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε, ελπίζω για λίγο ακόμα. Είδα πως η ζωή μπορεί να γυρίσει τούμπα σε ένα λεπτό, θρήνησα ανθρώπους που δεν γνώριζα, κατάλαβα πόσα περιττά κρατούσα μέσα μου και γύρω μου, ζω με τα αναγκαία και τα απαραίτητα και συναναστρέφομαι αυτούς που πραγματικά θέλω. Οι αρετές και τα μειονεκτήματα μας, έλαμψαν σε όλη τους την ένταση.
Έπαψα να εκτιμώ ανθρώπους που εκτιμούσα, μπόρεσα να αισθανθώ το μεγαλείο κάποιων άλλων και να απολαύσω τους καρπούς μιας δουλειάς χρόνων με τον εαυτό μου, που μου επιτρέπει να μην αγωνιώ λυσσαλέα να υπάρξω στο επάγγελμα. Σιωπώ και μου φτάνει. 2020 υπήρξες μεγάλο σχολείο! Για το 2021 ονειρεύομαι θάλασσα, παραλίες, ήλιο, και εύχομαι να είμαστε όλοι εδώ του χρόνου!
Θεοδώρα Σιάρκου
Παράξενα τα φετινά Χριστούγεννα, αλλιώτικα. Με ένα βάρος στο στήθος κι ένα φόβο στο βλέμμα. Με μάσκα και δυο μέτρα απόσταση. Με μια προσμονή ότι η επιστήμη θα νικήσει και μια ελπίδα ότι η ψυχή θα φτερουγίσει…’’ Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά… στην αγορά στο Λαύριο’’. Αυτός ο στίχος του Σαββόπουλου μου ήρθε στο μυαλό όταν μου ζητήθηκε να στείλω τις ευχές μου.
Τα social media πλημμύρισαν από ευχές! Πρώτη και καλύτερη η ΥΓΕΙΑ! Υγιαίνετε, υγιείς, να ‘χετε την υγειά σας, πάνω απ’ όλα υγεία… Στην υγειά μας βρε παιδιά!
Τι άλλο ζητάς στον καιρό της πανδημίας; Να ‘μαστε όλοι εδώ γεροί, δυνατοί, ενωμένοι. Να αντέξουμε! Να ’χουμε δουλειές, τις αγκαλιές που αγαπάμε να μας ζεσταίνουν, να φύγει ο χειμώνας, να ρθει το καλοκαίρι γρήγορα.
Να γεμίσουν τα θέατρα, οι παραγωγοί να χρηματοδοτούν παραστάσεις, η δημόσια τηλεόραση να συνεχίσει την εξαιρετική φετινή δουλειά της, οι καλλιτέχνες να σταθούν στα πόδια τους ξανά…
Και πιο προσωπικά… Τα παιδιά μου, ο σύζυγος μου να είναι γεροί κι ευτυχισμένοι.
Λοιπόν δεν ισχύει… ξέρω ακριβώς τι να παίξω στα παιδιά στην αγορά, στο Λαύριο.
Ωδή στη χαρά… Μπετόβεν.
https://www.youtube.com/watch?v=Z6LR0F2e_bMyoutube.com/watch?v=Z6LR0F2e_bM
Κι έτσι απλά και μελωδικά ας καλωσορίσουμε το νέο χρόνο!
Νεκταρία Γιαννουδάκη
Να αγαπάμε
Να τιμάμε
Να συγχωράμε
Να παλεύουμε
Να προχωράμε
Να μιλάμε
Να πετάμε
Να ξορκίζουμε
Να ταξιδεύουμε
Να δημιουργούμε
Να γελάμε
Να μη ” γελιόμαστε ”
Να φιλάμε
Να αγκαλιάζουμε
Να αγκαλιαζόμαστε .. ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΜΑΣΤΕ
Να παίζουμε … Να” παίζουμε ” … ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ
Να ελπίζουμε
Να ΖΟΥΜΕ
Να τα πούμε;
Χρόνια πολλά όπως τα θέλουμε , χρόνια τυχερά!!!!
Κύνθια Βουκουβαλίδου
2020! Η χρονιά που απαγορεύεται η ζωή μην τυχόν πεθάνουμε
Η χρόνια που θα θυμόμαστε σίγουρα για πάντα όσοι την ζήσαμε.. Μακάρι να τη θυμόμαστε με τη λήθη που φέρνει ο χρόνος συχνά με τις δυσκολίες «πωπω θυμάσαι τότε! Δεν θα ‘ταν τέλεια να καθόμασταν τώρα λίγο σπίτι!» Κι να μην την θυμόμαστε ως την αρχή του κακού, που άλλαξε τις ζωές μας για πάντα. «Α ναι, πριν το 2020 δεν ήταν υποχρεωτικές οι μάσκες & τα sms! Να φανταστείς βουτάγαμε στη θάλασσα, ξενυχτάγαμε – χορούς & βραδιές να δεις σε μπαλκόνια φίλων». Οι περισσότεροι προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να κρατήσουμε το κεφάλι μας πάνω απ’τό νερό.
Εύχομαι να τα καταφέρουμε.. Να τελειώσουν όλα μια μέρα πριν η ψυχή μας πάει να σπάσει κι όχι μετά. Όσες ασκήσεις φαντασίας κ να ‘χα κάνει ένα χρόνο πριν δεν θα μπορούσα ούτε κατά διάνοια να φανταστώ πράγματα που αυτή τη στιγμή θεωρούνται κανονικότητα: απαγόρευση κυκλοφορίας, sms για να βγεις (για συγκεκριμένες μόνο δραστηριότητες), επιβεβλημένες μάσκες σε κλειστούς & ανοιχτούς χώρους, κλειστά σύνορα, κλειστά θέατρα. Αν όλα πάνε καλά βέβαια είναι μια χρονιά που σίγουρα μας δίδαξε πολλά. Ποιοι είναι οι φίλοι μας στα δύσκολα, αν είμαστε καλά με τις επιλογές της ζωής μας, τι μας λείπει και τι ανακουφιστήκαμε που δεν είναι στην καθημερινότητα μας, τι έχει στα αλήθεια σημασία, κάτι που μπορεί να το θεωρούσαμε μικρό και δεδομένο μέχρι σήμερα. Ήμουν πάντα η γκρινιάρα της οικογένειας που δήλωνε την παραμονή πρωτοχρονιάς ότι «δε θα φιληθούμε και όταν συναντιόμαστε κι όταν φεύγουμε και στην αλλαγή, νισάφι»! Τώρα θα έδινα το βασίλειο μου για αγκαλιές.
Εύχομαι & ελπίζω η νέα χρόνια να φέρει πάλι αγκαλιές και βόλτες, ταξίδια και παραστάσεις. Να έχει ουσία. Να μην ξεχάσουμε ότι μάθαμε όμως μπαίνοντας πάλι στον αυτόματο, να εκτιμήσουμε τη δύναμη της φύσης και των πλασμάτων της, διπόδων και τετραπόδων, να φέρει αλληλεγγύη, να πούμε με ειλικρίνεια: «Άξιζε όλη η ταλαιπωρία που περάσαμε για όλες αυτές τις ευλογίες που έφερε στη ζωή μας»
Νίκος Δαφνής
Εύχομαι, το 2021να βρει πιο ώριμους, πιο αλληλέγγυους και πιο σοφούς. Και μας επιστρέψει πολλαπλάσια, όσα στερηθήκαμε το 2020. Ένα ταβερνάκι, μια καλή παράσταση, ένα γλέντι μέχρι το ξημέρωμα. Μικρές καθημερινές χαρές, που εν τέλει δεν ήταν τόσο αυτονόητες.
Δημήτρης Ραφαήλος
Τί απολογισμό να κάνει κανείς για την χρονιά που φεύγει; Νομίζω πως το 2020 ήταν μια χρονιά αποκάλυψης.. Έδειξε μέσα σέ όλα, την βαθιά κοινωνική κρίση που πρέπει κάποτε να αντιμετωπίσουμε… Έδειξε πόσο ευάλωτοι είμαστε και πόσο “εύκολα” μπορούμε να χάσουμε όλα όσα θεωρούμε δεδομένα, την ζωή, την ανθρωπιά, τά δικαιώματα, την ελευθερία και και και.. Τί να ευχηθώ για την καινούργια χρονιά; Ίσως μία επανάσταση θα βοηθούσε… Προσωπική και συλλογική…
Και συνειδητοποιώντας την θέση που έχει η τέχνη του θεάτρου στην ζωή μας (έχει;) να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αναλογιστούμε ποιο είναι το σημαντικό; Το χειροκρότημα, η αναγνωρισιμότητα, οι ” ιλουστρασιόν” πρεμιέρες, το χρήμα ή η αφύπνιση, η καλλιέργεια, η ουσία; “Όταν ο ήλιος τού πολιτισμού είναι χαμηλά στον ορίζοντα, ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές” Karl kraus. Καλή χρονιά…