- Γράφει η Διονυσία Ρώντα
Ο Θοδωρής Αθερίδης παίζει χωρίς να παίζει. Η Βάσια Παναγοπούλου είναι παντρεμένη μ’ έναν αποτυχημένο ηθοποιό (Αλέκος Συσσοβίτης), τον οποίο ο Τάκης Χρυσικάκος κατηγορεί ότι δεν παίζει καλά την αδελφή. Με μια κουβέντα: ΑΛΗΤΕΣ ΘΕΑΤΡΙΝΟΙ στο Θέατρο Άνεσις!
Δεν το λένε τυχαία «ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΣΙΣ»: Πολύ άνετο φουαγιέ με ποπ κορν και όλα τα σχετικά και μέσα, πολυθρόνες για να βουλιάξεις άνετα και να ξεχαστείς στη θεατρική παράσταση. Μέχρι να φας την πρώτη πιστολιά και ν’ αρχίσει να χτυπά η καρδιά σου. Αλλά, δεν μπορώ να πω, σε προειδοποιούν:
«Στην παράσταση ακούγονται πυροβολισμοί.»
Αυτό που δεν είναι δυνατόν να περιμένεις, αν δεν το ζήσεις, είναι πόσο δυνατά ακούγεται μέσα σ’ έναν κλειστό χώρο ένας πραγματικός πυροβολισμός. Πόσο μάλλον όταν έχεις αφεθεί στις πολύ καλές μουσικές επιλογές του Θοδωρή Αθερίδη ̵ από το “Si tu t’apelles Mélancolie” μέχρι τη “Madame Butterfly” του Πουτσίνι και το θέμα απ’ το “Παρίσι-Τέξας” του Βέντερς. Εύστοχοι μουσικοί συνειρμοί για τη ζωή που χάνεται όταν δεν μπορείς να επικοινωνήσεις ουσιαστικά με αυτόν που υποτίθεται ότι αγαπάς.
Κανένας χωρισμός δεν είναι ευχάριστος. Όμως κι εδώ ακόμα υπάρχουν πολλά δυνητικά επίπεδα ψυχικής κατάπτωσης. Όταν χωρίζει η ηθοποιός Άννα Ο’Νιλ (Βάσια Παναγοπούλου) τον ηθοποιό σύζυγό της Ρόμπερτ Σάιμον (Αλέκος Συσσοβίτης), εκείνη του επιτρέπει να πάρει όλα τα προσωπικά του αντικείμενα, «αλλά όχι και το ipad»! Κι εκείνος αξιολογεί ισοπεδωτικά αυτά που χάνει: τη γυναίκα του, τα λεφτά της, το στρώμα του με νερό!
Δεν είναι τυχαίο που ο Χάρολντ Πίντερ έχει πει ότι η ζωή του στο θέατρο δεν του προσέφερε τίποτα πιο απολαυστικό απ’ το να σκηνοθετεί έργα του Σάιμον Γκρέι. Η Βάσια Παναγοπούλου έχει επιλέξει ένα έργο που θα σε αφήσει κερδισμένο όταν το δεις.
Προσεγμένα σκηνικά (Μυρτώ Αναστασοπούλου) και φωτισμοί (Κατερίνα Μαραγκουδάκη). Σκηνοθετικές επιλογές (Θοδωρής Αθερίδης), που μπορείς να δικαιώσεις μόνο στο τέλος, όταν έχεις χωνέψει το «Αλήτες Θεατρίνοι» συνολικά. Τότε κατανοείς την απότομη κινησιολογική συμπεριφορά του Συσσοβίτη: Πώς αλλιώς θα φερόταν κάποιος που είναι κλεισμένος σ’ ένα κλουβί, όταν μάλιστα νιώθει υπεύθυνος που “ζει” σαν ευνούχος γάτος;
Η παράσταση «Αλήτες Θεατρίνοι» στο Θέατρο Άνεσις δεν υποκρίνεται ότι είναι κωμωδία, αλλά ούτε και δράμα. Δεν επαιτεί ούτε το γέλιο σου ούτε και το δάκρυ σου. Αλλά σε προειδοποιώ ότι θα τα δώσεις και τα δύο. Θα ξαφνιαστείς έντονα στη σκηνή πριν από το διάλειμμα (στο μέσο ακριβώς της παράστασης).
Και μετά θ’ αρχίσει η ρώσικη ρουλέτα. Ρεσιτάλ άνεσης ο Τάκης Χρυσικάκος και σκηνικού δοσίματος ο Αλέκος Συσσοβίτης. Σε παρασύρουν και οι δύο σε μια τραμπάλα από τη θέση εξουσίας στη θέση του να εκλιπαρείς για τα πραγματικά ουσιώδη στη ζωή σου. Μέχρι να φτάσεις να πεις:
«Σε κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν θα προκαλέσω να το βιώσει αυτό».
Η Βάσια Παναγοπούλου καταφέρνει να σε ταράξει ως πέτρα του σκανδάλου, αποδίδοντας μια πέτρινη καρδιά πίσω από ένα κοριτσίστικο προσωπάκι. Θύτης και θύμα περισσότερο απ’ όλους. Χωρίς κραυγές, χωρίς περιττές κινήσεις. Όπως ο πιο δυνατός πόνος μιας αλλοτριωμένης ψυχής.
Πειστικός στην υποκριτική μεταμόρφωσή του και ο Λαέρτης Βασιλείου.
Ας μην ξεχνιόμαστε: Το «Αλήτες Θεατρίνοι» δεν γράφτηκε σαν ένας ύμνος στην υποκριτική, αλλά σαν αντι-ύμνος στην υποκρισία. Πας να δεις αυτό που λέει ο Θοδωρής Αθερίδης για την υποκριτική υπεροχή μας απέναντι στους χαμαιλέοντες, μια και σ’ εμάς τους ανθρώπους «δεν αλλάζει μόνο η όψη μας. Αλλάζει ο ήχος μας, αλλάζει και η ψυχή μας»…
«Σας ομιλεί ο ίδιος ο εκλιπών» Simon Gray.
ΥΓ Διαβάστε το πρόγραμμα. Αξίζει τα 3 ευρώ.
ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΣΙΣ
Εισιτήρια Θεάτρου
Τετάρτη & Πέμπτη: 11 ευρώ
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 18 ευρώ πλατεία, 14 ευρώ εξώστης, 11 ευρώ φοιτητικό
Τηλ. Θεάτρου: 210 7488881-2