BIG BABY Του FRANK MOHER

ΤΟΥ FRANK MOHER ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ Από Κυριακή 02 Νοεμβρίου 2014.

Από το θεατρικό σχήμα ομάΔα

• Γράφει ο κ Στέλιος Αντωνιάδης 

Πολλά κείμενα έχω δημοσιεύσει και άλλες τόσες φορές σε εκπομπές της τηλεόρασης έχω μιλήσει για τις δυσκολίες απόκτησης παιδιού όταν η ηλικία της μητέρας είναι κάπως προχωρημένη. Στο άλλο όμως άκρο βρίσκονται τα προβλήματα που προκείπτουν όταν η ηλικία της μητέρας είναι μικρή (έχω ανακοινώσει-δημοσιεύσει αποτελέσματα επιστημονικής έρευνας που έκανα πριν από μερικά χρόνια). Σήμερα που οι νέες κοπέλες, όπως φυσικά και τα αγόρια, από τους γονείς, το σχολείο αλλά και από πολλές άλλες πηγές πληροφορούνται και πρέπει να πληροφορούνται για τις μεθόδους αντισύλληψης, η εγκυμοσύνη στις μικρές ηλικίες, που συνήθως είναι ανεπιθύμητη, αποφεύγετε σε μεγάλο βαθμό (στη χώρα μας αλλά και σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο).

Παρόλα ταύτα όμως υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που σε κάποια στιγμή χαλάρωσης, σε κάποιες ειδικές στιγμές, ο έλεγχος χάνετε και προκείπτει το ανεπιθύμητο. Μια εγκυμοσύνη χωρίς γάμο, πριν το πτυχίο, στην αρχή της καριέρας μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Η αντίθετη άποψη των γονέων ή ακόμα και του συντρόφου, που μπορεί να είναι μόνιμος ή παροδικός, επιτίνει τις δυσκολίες οπότε η διακοπή της κύησης γίνεται μονόδρομος.

Όμως, το έμβρυο είναι παιδί (fetus is a child) και η θανάτωση του μπορεί σε άλλες περιπτώσεις να έχει ως επακόλουθο την ανακούφηση ενώ σε άλλες τις τύψεις και τις δυσεξάλειπτες ψυχολογικές διαταραχές.
Αυτό είναι ουσιαστικά το θέμα στο έργο “Big Baby” που γράφτηκε το 2004 από τον βραβευμένο καναδό θεατρικό συγγραφέα Frank Moher (γ.1955) ο οποίος παράλληλα είναι δημοσιογράφος, ακαδημαϊκός δάσκαλος και περιστασιακά ηθοποιός. Το έργο άρεσε, παίχτηκε και παίζεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και φυσικά της Αμερικής και του Καναδά όπου ο συγγραφέας ζει και εργάζεται.

Υπόθεση:

Η ηρωίδα σε κάποια αδύναμη στιγμή, στα δέκα εννέα της χρόνια, μένει έγκυος και παίρνει την απόφαση να διακόψει την εγκυμοσύνη της. Τώρα στο μέσο της ζωής της, επιτυχιμένη σαραντάρα νοσηλέυτρια, ζει μόνη. Ζει μια οικονομικά σχετικά πλούσια ζωή, σε ένα ωραίο διαμέρισμα μιάς πολύ καλής συνοικίας. Οικονομικά είναι πλούσια αλλά συναισθηματικά φτωχή. Αναπόφευκτα μέσα στη μοναξιά της, αναπολώντας αυτά που έγιναν στη ζωή της, σκέφτετε εάν αυτό που είχε κάνει στα νιάτα της ήταν τελικά το σωστό. Εδώ όμως δεν ισχύει το κατοπινή μου γνώση να σε είχα πρώτα, όλα εξαρτώνται από τις εκάστοτε συνθήκες που υπαγορεύουν τις αποφάσεις. Και κάπου εκεί ανάμεσα στις σκέψεις, τα αμφίσημα συναισθήματα και τους προβληματισμούς της, έρχονται τα «φαντάσματα» που δημιουργούν κωμικοτραγικές καταστάσεις. Αυτές τις καταστάσεις που παρουσιάζει με έναν εξαιρετικό τρόπο ο συγγραφέας και που στην ουσία περιέχουν όλη την αξία του έργου. Το θέμα δεν είναι πρωτότυπο, ο τρόπος της παρουσίασης του όμως σίγουρα είναι και για αυτό νομίζω ότι έχουμε μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσει το θεατρόφιλο κοινό.

Συντελεστές:

Η μετάφραση – Σκηνοθεσία της Ιωάννας Μπακαλάκου είναι πάρα πολύ καλή.
Η μουσική της Σοφίας Κουρτίδου συμβάλλει σημαντικά στη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας. Το σκηνικό της Βασιλικής Σύρμα δεν μου φάνηκε να ταιριάζει με το εσωτερικό ενός διαμερίσματος μιας ακριβής συνοικίας. Τα Κοστούμια καλά.
Οι φωτισμοί του Απόστολου Στράντζαλη, οι φωτογραφίες της Αγγελικής Αναγνωστοπούλου, η γραφιστική επιμέλεια του Παντελή Χατζηιορδάνογλου
και το Videoart : Μ – word του Μιχάλη Ευθυμίου πολύ καλά.
Ηθοποιοί videoart: Αγγελική Αναγνωστοπούλου, Ιωακείμ Κάσδαγλης. Βοηθός σκηνοθέτη: Τερέζα Κουίκ. Hairstyling: Ιωακείμ Κάσδαγλης. Μακιγιάζ: Τερέζα Κρητικού.
Παίζουν:
Ιωάννα Μπακαλάκου, Τερέζα Κρητικού, Ιωακείμ Κάσδαγλης και οι τρείς πολύ καλοί στους ρόλους τους.
Μια παράσταση που αξίζει να δείτε. Στέλιος Αντωνιάδης – mytheatro.gr