Γιάννης Αγγελάκης

Την τελευταία του πνοή άφησε ξαφνικά ο γνωστός make up artist και ηθοποιός Γιάννης Αγγελάκης. Ο Γιάννης ήταν πολύ αγαπητός στο χώρο της ελληνικής Showbiz, είχε συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα στην Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής για τις μιμήσεις του.

Μόνο θλίψη νιώθω, είχε δώσει συνέντευξη στο mytheatro.gr το καλοκαίρι του 2014! Κρίμα!!

Συνέντευξη στη Κάτια Σωτηρίου για το mytheatro.gr

Ο Γιάννης Αγγελάκης είναι γνωστός για το πολύπλευρο ταλέντο του, την προσαρμοστικότητα του, αλλά και την αστείρευτη ενέργεια του. Πολυπράγμων αλλά και άνθρωπος με ευαισθησίες και αισθητική, έχει καταφέρει όχι μόνο να συνεργαστεί με μεγάλες προσωπικότητες της showbiz, αλλά και να γίνει απαραίτητος σε έναν τόσο απαιτητικό και ανταγωνιστικό χώρο. Αυτές τις μέρες διαπρέπει στον «Πόλεμο των Άστρων», σε μια σατιρική μουσική παράσταση που παρουσιάζεται στο προαύλιο του Badminton, και μας παραχώρησε ευγενικά την ακόλουθη συνέντευξη.

Κάτια Σωτηρίου-Μίλησε μας λίγο για τον εαυτό σου. Τι σε ενέπνευσε να ακολουθήσεις το επάγγελμα του μακιγιέρ – κομμωτή;

Γιάννης Αγγελάκης– Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα πριν πααααρα πολλά χρόνια!!! Σπούδασα αρχιτεκτονικό σχέδιο και η σκέψη για το Πολυτεχνείο και την Αρχιτεκτονική αντικαταστάθηκε με σπουδές κομμωτικής και μακιγιάζ!!! Όλα τα μεγάλα πράγματα στη ζωή μου ήρθαν “τυχαία”!!! Σε μια επίσκεψη μου στη Χαλκίδα, όπου σπούδαζε η αδερφή μου, γνώρισα την Αντωνία ( Τόνια), καταπληκτική κομμώτρια και μπαμ…. Γύρισα στην Αθήνα και είπα στη μαμά μου, “Θα γίνω κομμωτής”!!! Μετά από φωνές, κλάματα, απειλές και τα γνωστά, ( δεν αφήνεις έτσι την Αρχιτεκτονική για την κομμωτική ) πέρασε το δικό μου!!! Και μετά άλλο ένα “τυχαίο” γεγονός (τίποτα δεν είναι τυχαίο) μου έφερε το μακιγιάζ!!! Σε ένα κλαμπ συνάντησα μετά από χρόνια μια συμμαθήτρια μου από το δημοτικό η οποία δούλευε σε σχολή μακιγιάζ!!! Πήγα την επόμενη για καφέ και… “Μαμά θα γίνω μακιγιέρ”!!! Άλλες φωνές, κλάματα κτλ. Χαχαχαχα… Ωστόσο  από μικρός είχα την τάση να διασκεδάζω τους γύρο μου και αυτό μου έδινε μεγάλη ευχαρίστηση!!! Ακόμα και ως Μακιγιέρ “έπαιζα” ρόλους και δημιουργούσα κωμικές καταστάσεις, σε φωτογραφίσεις, επιδείξεις μόδας, βίντεο κλιπ, καμαρίνια… Με αποτέλεσμα να κάνω κάποια guest σε σήριαλ… Δεν μπορούσα όμως να το φανταστώ ως επάγγελμα…

 Κ. Σ.- Πώς προέκυψε το πέρασμα στην πρώτη γραμμή στο θέατρο και τη μουσική;

Γ.Α.- Το 1995 μου έγινε μια πρόταση να πρωταγωνιστήσω στη ταινία του Πάνου Χ. Κούτρα, “Η επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά” – μια πλέον cult ταινία- στο ρόλο μιας κοπέλας!!!! Η ταινία πήγε σε πολλά φεστιβάλ στο εξωτερικό και απέσπασε πολλά βραβεία… Στο εξωτερικό… Γιατί στην Ελλάδα, αν και λάβαμε μέρος,  επίσημα, στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ενώ ήμουν προτεινόμενος για το βραβείο 1ου γυναικείου ρόλου, παραλίγο να μην με αφήσουν να μπω στο θέατρο για τα βραβεία γιατί ένας “άπλυτος” θεωρούσε την υποψηφιότητα μου άκυρη… Μεγαλεία!!!! Φωνές, σπρωξιδια, απειλές… Εντέλει με έβαλε μέσα η ίδια η (τότε) υπουργός πολιτισμού, Κ. Ε. Παπαζώη… Μεγαλεία σου λέω!!!! Χαχαχαχαχα. Και η συνέχεια έγινε το 1999 στο σήριαλ του Αντ1 “Αδερφές ψυχές” του Πάνου Έξαρχου. Όπου από τα 10 επεισόδια που είχα υπογράψει, έκανα 33… Μετά άρχισαν εμφανίσεις σε μαγαζιά (μπουζούκια) ως τραγουδιστής… Μαθήματα φωνητικής και σεμινάρια υποκριτικής… Ώσπου ήρθε στον δρόμο μου η Ματθιλδη Μαγγιρα και με έβαλε στον ίσιο δρόμο!!!! Χαχαχαχα!!! Ααααα ξέχασα να σου πω οτι το ντεμπούτο μου στο θέατρο το έκανα με την Αννα Βισση στους (πρώτους) “Δαίμονες”!!!!

 Κ. Σ.- Πώς βλέπεις το χώρο του θεάτρου και της showbiz εν μέσω κρίσης;

Γ.Α.- Νομίζω ότι τώρα γίνονται πολλές περισσότερες παραστάσεις… Ο κόσμος σε περιόδους κρίσης, γυρνάει στα θέατρα… Και αφήνει τα μπουζούκια!!! Οκ, οι αμοιβές δεν είναι αυτές που ήταν, αλλά δουλεύουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι.

 Κ. Σ.- Προσεγγίζεις με σεβασμό πάντα τα πρόσωπα τα οποία υποδύεσαι. Πόσο δύσκολο είναι να υποδύεται κανείς ένα υπαρκτό πρόσωπο;

Γ.Α.- Δεν θα μπορούσα να το κάνω αλλιώς… Αν δεν θαυμάζω-σέβομαι τα πρόσωπα που υποδύομαι, δεν τα κάνω καθόλου…   Αυτό που κάνω εγώ δεν είναι ακριβώς μίμηση… Λόγω δουλειάς δίνω μεγάλη σημασία στην εμφάνιση, στο να μοιάζω με τον χαρακτήρα  που υποδύομαι και -με την βοήθεια της Ματθίλδης- φέρνω την φωνή μου κοντά, στο να μοιάζει… Μαθαίνεις με τον καιρό να βρίσκεις τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει κάθε πρόσωπο που κάνεις και έτσι να το θυμίζεις στον κόσμο…

 Κ. Σ.- Από την εμπειρία σου σε διαφορετικούς τομείς, ποιες είναι οι πιο όμορφες επαγγελματικές σου αναμνήσεις;

Γ.Α.- 10 χρόνια με την Άννα Βίσση, αρκετά χρόνια με την Ρούλα Κορομηλά, την Καίτη Γαρμπή, την Ναταλία Γερμανού, την Πέγκυ Ζήνα και τοοοοοσες άλλες, αλλά και τα χρόνια μου σαν τραγουδιστής performer, έχω τόσες αναμνήσεις που δεν φτάνουν 10 βιβλία για να τις γράψω!!!!

 Κ. Σ.- Ποιες είναι οι διαφορές και απαιτήσεις μπροστά στην κάμερα σε σχέση με το θέατρο;

Γ.Α.- Στο θέατρο ό,τι γίνει, έγινε… Δεν μπορείς να πεις «cut» πάμε από την αρχή… Θέλει πολλές πρόβες για να βγει κάτι σωστό… Από την άλλη είναι και η ενέργεια του κόσμου!!! Σε ανεβάζει… Σου δίνει χαρά… Λαμβάνεις άμεσα τα αποτελέσματα του τι έχεις κάνει… Στα σήριαλ είναι αλλιώς τα πράγματα… Έχεις χρονοκαθυστέρηση…

 Κ. Σ.- Καθώς συμμετέχεις συχνά σε ομαδικές δουλειές, ποια η έννοια της συλλογικότητας για σένα;

Γ.Α.- Θα σου πω κάτι που έλεγε η Αλίκη… “Ένας ίσον κανένας. Δυο ίσον δύναμη”!!!

 Κ. Σ.- Τι είναι αυτό που σε χαροποιεί στη δουλειά σου και τις επιλογές σου;

Γ.Α.- Το ότι έχω την επιλογή να δουλεύω με ανθρώπους που θαυμάζω!!! Και με θαυμάζουν!!! Αυτό σου δίνει φτερά να πετάξεις και να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου!!!

 Κ. Σ.- Τι θα ήθελες να βλέπεις στο κοινό σου;

Γ.Α.- Χαρούμενα πρόσωπα και λαμπερά μάτια !!!

 Κ. Σ.- Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια στον χώρο της Τέχνης;

Γιάννης Αγγελάκης– Νεότερο!!!! Χαχαχαχαχα…