Κριτική Κάτια Σωτηρίου
Ο Τεχνοχώρος Φάμπρικα και η Θεατρική Ομάδα Λμδ παρουσιάζουν το έργο Οιστρογόνο 2 Οξυγόνο, το οποίο παρουσιάστηκε εν μέρει πριν λίγους μήνες στα πλαίσια του Bob Theatre Festival και του Off-oFF Athens Festival.
Η εμπειρία του θεατή στη θεατρική σκηνή του Τεχνοχώρου Φάμπρικα ξεκινά θετικά από την είσοδο! Οι χαμογελαστοί και ιδιαίτερα φιλόξενοι συντελεστές του έργου Σοφία Λαμπιδώνη και Θωμάς Χαβιανίδης υποδέχονται τους θεατές με ένα ποτήρι κρασί, και με εξαιρετικά ζεστή διάθεση, και τους προτρέπουν να δουν την έκθεση ζωγραφικής που φιλοξενείται στη θεατρική αίθουσα. Ενδιαφέρουσα εμπειρία, ειδικά καθώς οι θεατές σύντομα θα καταλάβουν ότι η έκθεση σχετίζεται άμεσα με το θέμα του έργου: το γυναικείο σώμα, η ανάγκη του και η προσπάθεια του να διατηρηθεί ακμαίο μέσα σε έναν κόσμο που έχει συνεχώς απαιτήσεις. Λίγο πριν μπει ωστόσο σε αυτό το κλίμα ο θεατής, έχει την ευκαιρία, πάλι με την ευγενική καθοδήγηση των συντελεστών να ανέβει στη σκηνή και να θαυμάσει από κοντά το «πρόστυχο έργο τέχνης» που θα αποτελέσει αφετηρία του θεατρικού έργου.
Οιστρογόνο 2 Οξυγόνο – Κριτική της Παράστασης
Και κάπως έτσι ξεκινά η παράσταση. Ένα έργο τέχνης ζωντανεύει και γίνεται το alter ego – καθρέφτης της πρωταγωνίστριας ,που καλείται, μόνη, στο σπίτι της να εκφράσει δυνατά τις φοβίες της, τις αγωνίες της, τα άγχη, τις ανάγκες και τις φιλοδοξίες της. μέσα από μια σειρά ερωτημάτων που θέτει στον εαυτό της, και μέσα από μια σειρά απαντήσεων που λαμβάνει από τον «καθρέφτη» της η ηρωίδα καλείται να αναθεωρήσει τις επιλογές της, να ξανασκεφτεί όσα την κάνουν χαρούμενη και ευτυχισμένη στην πραγματικότητα και να ψάξει τον τρόπο να τα επιτύχει πριν να είναι πολύ αργά.
Με μια έκρηξη οιστρογόνων, το μυαλό της ηρωίδας παράγει πολλαπλά σενάρια για τις σχέσεις της, τη δουλειά της, τους φίλους, τα απωθημένα της, και αναπτύσσει διαλογική σχέση με τον άλλο εαυτό της, που φυσικά επειδή ακριβώς είναι γυναίκα, έχει εντελώς διαφορετική βιοθεωρία και απόψεις. Και για αυτό το λόγο, το έργο αν και μοιάζει να είναι κατά βάση κωμικό, εντούτοις επικοινωνεί αλήθειες που για πολλούς θα είναι άβολες, καθώς σίγουρα όλοι μας έχουμε κάνει συμβιβασμούς και έχουμε πάρει αποφάσεις για τις οποίες δεν είμαστε και τόσο περήφανοι, και οι οποίες ήταν αντίθετες από την αρχική μας κοσμοθεωρία και φιλοδοξία. Σε κάθε περίπτωση όμως, το κείμενο είναι γραμμένο με τέτοια απλότητα και αμεσότητα, που επιτρέπει όχι μόνο την εύκολη παρακολούθηση του, αλλά και συχνά την ταύτιση του θεατή με όσα διαδραματίζονται επί σκηνής. Έξυπνες οι παρεμβάσεις διάσημων ρητών και ευφυολογημάτων που δίνουν επίσης μια κωμική, αλλά και ταυτόχρονα κλασική νότα στο έργο: λες και πολλές από τις αλήθειες που ειπώνονται στη σκηνή είναι διαχρονικά ερωτήματα, που απλά επικαιροποιούνται ανάλογα με το χρόνο και την εποχή. Λες και τελικά οι άνθρωποι δεν αλλάζουν και τόσο…
Οι δυο πρωταγωνίστριες, Σοφία Λαμπιδώνη και Ολίβια Λαπατά, είναι λιτές και απλές, δυο κορίτσια καθημερινά, με δυνατότητα να επικοινωνήσουν άμεσα με το κοινό, κοιτάζοντας το, σαν να απευθύνουν τα ερωτήματα όχι στον εαυτό τους αλλά στους θεατές. Η φυσικότητα της παρουσίας τους συνοδεύεται και από την καθημερινή και απλή γλώσσα που χρησιμοποιούν, αλλά και την αφαιρετική σκηνοθεσία του Θωμά Χαβιανίδη, που έχει αφαιρέσει από τη σκηνή οτιδήποτε θα μπορούσε να κλέψει το ενδιαφέρον των θεατών, κάνοντας τους να εστιάσουν στις κοπέλες και το κείμενο. Τα δυο κορίτσια αν και εμφανισιακά δε μοιάζουν καθόλου, συμπληρώνουν η μία την άλλη ιδανικά, και συντονίζονται απόλυτα επί σκηνής, με ρυθμό και άνεση.
Συνολικά πρόκειται για μια παράσταση ευχάριστη, που επιτρέπει στο κοινό να γελάσει, να προβληματιστεί, να βάλει τον εαυτό του στη θέση των ηρωίδων, ίσως τελικά και να αλλάξει λίγο τις προτεραιότητες του. Ιδανική επιλογή για νέες γυναίκες και γυναικοπαρέες, που σίγουρα λόγω της τελευταίας φράσης του έργου – που δεν αποκαλύπτουμε! – θα έχουν πολλά να συζητήσουν μετά!
Συντελεστές
• Θεατρική Ομάδα: Λμδ
• Κείμενο: Σοφία Λαμπιδώνη
• Παίζουν: Σοφία Λαμπιδώνη, Ολίβια Λαπατά
• Σκηνοθεσία: Θωμάς Χαβιανίδης
• Φωτογραφία: Παρή Αντωνίου, Ζηνοβία Λιάπη
• Video / Τrailer: Παρή Αντωνίου, Χρήστος Μπαμπαλής
• Graphic design: Σταύρος Μπιλιώνης
• Σκηνογραφία: Θωμάς Χαβιανίδης
• Ημέρες – Ώρες Παραστάσεων: Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:45 μ.μ. (Δεν θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις: 30 & 31 Δεκεμβρίου 2015)
• Παραστάσεις: 11 Νοέμβριου 2015 – 7 Ιανουαρίου 2016
• Διάρκεια παράστασης: 55′ λεπτά
• Τιμή εισιτηρίου: Ελεύθερη συνεισφορά.