Καβάφης Επέστρεφε σε σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού
- Γράφει ο κ Στέλιος Αντωνιάδης
Πρωτοήρθα σε επαφή με την ποίηση στα μαθητικά μου χρόνια και από τότε παρέμεινα ένας ιδανικός και ανάξιος εραστής των στοίχων (έχω εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές και μία τρίτη είναι έτοιμη για έκδοση). Οι λέξεις και τα συμπυκνωμένα νοήματα από τα πρώτα διαβάσματα με συγκλόνισαν και άλλαξαν για πάντα τη ζωή μου. Θυμάμαι ακόμα τον εαυτό μου να διαβάζω ποίηση και να κλαίω.
Στην αρχή ήταν ο Δροσίνης, ο Πολέμης, ο Ουράνης και πολλοί άλλοι, μετά γνώρισα τον Καβάφη ο οποίος δεν έφυγε ποτέ από τη σκέψη μου, πολύτιμος σύντροφος σε δύσκολες και δυσάρεστες στιγμές. Δεν είναι τυχαίο ότι η αξία του έχει αναγνωριστεί παγκόσμια. Έχω διαβάσει πολλή ποίηση, ελληνική και ξένη, αγγλική και τουρκική στο πρωτότυπο, για αυτό και πιστεύω ότι διαθέτω την ανάλογη κριτική δυνατότητα για να μπορώ να πω ότι για μένα είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας ποιητής. Σίγουρα όμως και ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, χωρίς σε καμία περίπτωση να υποτιμώ τους άλλους, Έλληνες και ξένους ποιητές, πολλοί από τους οποίους αποτελούν παντοτινές μου αγάπες.
Για τον Καβάφη διάβασα σχεδόν ότι υπάρχει και νομίζω ότι ξέρω περίπου όλες τις λεπτομέρειες της ζωής του. Αυτό πιστεύω πως μου δίνει το δικαίωμα να πω ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χάσετε την παράσταση «ΚΑΒΑΦΗΣ ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ».
Το έργο και ο σκηνοθέτης
Το έργο είναι αποτέλεσμα δεκάχρονης μελέτης στη ζωή και το έργο του μεγάλου αλεξανδρινού, έτσι όπως το συνέθεσαν οι : Millas, Ανδρέας Αγγελάκης, Γιώργος Λιβανός και Γιώργος Χριστοδούλου από αυθεντικές ημερολογιακές καταγραφές. Τα ποιήματα που εμπλουτίζουν το κείμενο δεν απαγγέλλονται αλλά εντάσσονται θαυμάσια στην εξέλιξη του έργου. Υπάρχουν πολλές πτυχές από τη ζωή του ποιητή: Οι προβληματισμοί, οι ενοχές για τις ομοφυλοφιλικές του προτιμήσεις (με ερωτικές και προκλητικές σκηνές), η εργασία, η οικογένεια, η μητέρα, τα αδέλφια, τα ταξίδια, αυτά που ήθελε να κάνει και δεν έγιναν, το γήρας, η αρρώστια, τα μεγάλα ερωτηματικά, το τέλος στην ημέρα των γενεθλίων του που αποχαιρετά την Αλεξάνδρεια που χάνει και πολλά άλλα. Φυσικά και η έμπνευση, η δημιουργία και η σιγουριά για την αξία των ποιημάτων, παρά τις όποιες ανασφάλειες και την ανάγκη του για επιβεβαίωση.
Η κριτική και οι Συντελεστές
Όλοι οι παράγοντες της παράστασης αξίζουν ένα μεγάλο ΕΥΓΕ. Κατορθώνουν να δημιουργήσουν αξιοθαύμαστα μια καταπληκτική ατμόσφαιρα. Νομίζεις ότι είσαι και εσύ εκεί, ανάμεσά τους. Η σκηνοθεσία του Γιώργου Λιβανού είναι εξαιρετική όπως και οι φωτισμοί του ίδιου. Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Δέσποινας Βολίδη επιλεγμένα σωστά, αξιοπρεπή και όχι φτηνιάρικα, σε βοηθούν να μπεις πολύ εύκολα στο κλίμα. Όλοι οι άλλοι συντελεστές: Σύμβουλος, Μαριάννα Τόλη, Κινησιολογία, Σίμωνας Πάτροκλος, Δραματουργική επεξεργασία, Γιάννης Ζέρβας, Φωτογραφίες, Κωνσταντίνος Αλμαλής, Κινηματογράφηση, Μενέλαος Τζαβέλλας και η βοηθός σκηνοθέτη, Έλενα Μιχαλάκη συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην αρτιότητα της παρουσίασης.
Στο ρόλο του Καβάφη-μελετητή ο Νίκος Βερλέκης είναι εξαιρετικός. Οι: Ελευθερία Ρήγου, Μαρία Σύρρου, Γιάννος Παπαευσταθίου, Νίκος Χαλατζίδης, Έλενα Μιχαλάκη πάρα πολύ καλοί στους ρόλους τους. Ιδιαίτερα θέλω να τονίσω τις πολύ σωστές μουσικές επιλογές της Νίκης Γκουντούμη η οποία συνοδεύει την παράσταση ζωντανα στο πιάνο. Κάθε νότα της μιλάει μαζί με την ποίηση και τον λόγο στο πνέυμα και στην ψυχή. Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε και τα πολύ ωραία τραγούδια της Έλενας Μιχαλάκη με τα οποία εμπλουτίζεται η παράσταση.
Τελικά πρόκειται για μια υπέροχη θεατρική παρουσίαση της ζωής του Καβάφη με έναν εξαιρετικό τρόπο που σε κάνει, για εκατό περίπου λεπτά χωρίς διάλειμμα, να ταξιδέψεις σε άλλους χρόνους σε άλλες εποχές με συντροφιά την αξεπέραστη και πάντα επίκαιρη ποίηση του μεγάλου και μοναδικού Κωνσταντίνου Καβάφη. Θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι που ο Καβάφης ήταν Έλληνας και μάλιστα πολύ βαθειά Έλληνας.