Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου στη σκηνή του A R R O Y O N U E V O, το Σπιτι Της Bernarda Alba του Lorca παίρνει παράταση μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου.
Μετά από μια σειρά επιτυχιών όπως το ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΤΖΟΥΛΙΑ του August Strindberg (4 χρόνια) – ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ του Heiner Müller (2 χρόνια) – ΣΑΛΩΜΗ του Oscar Wilde (ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ REX – Μάιος 2018) σε flamenco εκδοχή, ο χορογράφος και σκηνοθέτης Σταύρος Λίτινας καταπιάνεται με το αριστούργημα του F. G. Lorca ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ BERNARDA ALBA (1936).
Πρόκειται για το τελευταίο θεατρικό έργο του Ισπανού συγγραφέα που αποτελεί μέρος της τριλογίας της “ισπανικής υπαίθρου” μαζί με το Ματωμένο Γάμο και τη Γέρμα. Είναι ένα έργο πολιτικό που, με αλληγορική ματιά, αντικατοπτρίζει τη σηπτική κοινωνικοπολιτική δομή του φασιστικού καθεστώτος. Καταδύεται με ωμό ρεαλισμό στο δίπολο επιθυμία-στέρηση, θέτοντας πολλαπλά ερωτήματα γύρω από τις σχέσεις εξουσίας, τους μηχανισμούς περιορισμού και καταστολής, και αναδεικνύει την ασυμβατότητα ανάμεσα στο θέλω και το πρέπει.
Ο Σταύρος Λίτινας αναφέρει στο σκηνοθετικό του σημείωμα :
«Για τη βαθύτερη κατανόηση του κειμένου, μελετώ το έργο υπό το πρίσμα της φροϋδικής θεωρίας που διατυπώνεται στο έργο Ο Πολιτισμός Πηγή Δυστυχίας. Η πολιτική και η φροϋδική θεωρία, φαινομενικά ασύνδετες, βρίσκουν κοινό τόπο στο έργο του F.G.Lorca, στο οποίο δραματοποιείται η πάλη ανάμεσα στο ένστικτο και την κοινωνική καταπίεση, ανάμεσα στην ελευθερία και την καταστολή…»
Λίγα λόγια για το έργο
Η Bernarda Alba, μετά το θάνατο του 2ου συζύγου της, σε ένδειξη πένθους, επιβάλλει 8ετή εγκλεισμό στις 5 θυγατέρες της. Η Angustias, η μεγαλύτερη κόρη της, από τον πρώτο της γάμο, έχοντας κληρονομήσει τον πατέρα της προσελκύει το ενδιαφέρον του νεαρού μνηστήρα Pepe Romano, με τον οποίο όλες οι κόρες είναι ερωτευμένες. Η μικρότερη κόρη της, η Adela, αρνούμενη να υποταχθεί στη νέα τάξη πραγμάτων, συνάπτει ερωτική σχέση μαζί του με ολέθριο τέλος που οδηγεί στη διατήρηση του πένθους στο σπίτι.
Ο Σταύρος Λίτινας σπούδασε αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. Ασχολείται με το flamenco από το 1991 παράλληλα με την αρχιτεκτονική. Έχει μαθητεύσει δίπλα σε σπουδαίους χορευτές και χορογράφους όπως: La Tati, Maria Magdalena, Joaquin Ruiz, Manolo Marin, Javier La Torre, La Chiqui, Torombo, Antonio Canales, Alejandro Granados, Pilar Ortega, Antonio Pipa, Mercedes Ruiz, Manuel Betanzos, Eva Yerbabuena κ.ά. Το 1992 ίδρυσε το «ARROYO», την πρώτη σχολή flamenco της Αθήνας. Είναι παραγωγός και χορογράφος της ομάδας «ARROYO NUEVO» υπογράφοντας παράλληλα σημαντικές παραστάσεις ως σύμβουλος κίνησης αλλά και ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σταύρος Λίτινας
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ: Τζέσικα Καϊμπαλή – Μαρία Μανδραγού – Ηλέκτρα Χρύσανθου – Σταύρος Λίτινας
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΣΚΗΝΙΚΑ – ΦΩΤΙΣΜΟΙ – ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Σταύρος Λίτινας
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ-ΗΧΗΤΙΚΑ ΕΦΕ: Αλίνα Αναστασιάδη
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΟΣΤΟΥΜΙΩΝ: Ελόνα Τροϊάνοβα
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: Ευαγγελία Σκρομπόλα
ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΗΧΟΥ-ΦΩΤΩΝ: Αθηνά Παρασκευοπούλου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Δημοσθένης Γαλλής
ΒΙΝΤΕΟ: Πάτροκλος Σκαφιδάς
ΔΙΑΝΟΜΗ
BERNARDA ALBA: Αλίνα Αναστασιάδη
MARIA-JOSEFA: Σταύρος Λίτινας
ANGUSTIAS: Ιρένε Τζιαρντίνα
MAGDALENA: Βάνα Μαλοκίνη
AMELIA: Φανή Δεμέστιχα
MARTIRIO: Τζέσικα Καϊμπαλή
ADELA: Μαρία Μανδραγού