Η κυβέρνηση του Έντι Ράμα αποφάσισε ετσιθελικά την κατεδάφιση του Εθνικού Θεάτρου των Τιράνων. Ένταση και επεισόδια σημειώθηκαν στο κέντρο της πόλης στις 4:30 τα ξημερώματα της 17ης Μαΐου, όταν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις επενέβησαν και απομάκρυναν βίαια από το περιβάλλοντα χώρο του Εθνικού Θεάτρου, υποστηρικτές της Συμμαχίας για την προστασία του παραδοσιακού κτιριακού συγκροτήματος και να ξεκινήσει έτσι η κατεδάφισή του. Ηγετικά στελέχη της αντιπολίτευσης, δεκάδες οπαδοί της Συμμαχίας, δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες που προσπάθησαν να σταματήσουν την επιχείρηση κατεδάφισης του Θεάτρου, προσήχθησαν στα αστυνομικά τμήματα της πρωτεύουσας. αντιπολίτευση κατηγορεί τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα και την κυβέρνησή του, ότι η κατεδάφιση του παραδοσιακού κτιρίου στοχεύει στην ικανοποίηση συμφερόντων οικοδομικών εταιριών.
Η Ελεάνα Ζιάκου, γράφει στο Mytheatro:
Λόγω των ατυχών ιστορικών συγκυριών, η τέχνη στην Αλβανία υπήρξε για μια μακρά χρονική περίοδο υπόθεση κομματική, με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Ωστόσο και μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος η καλλιτεχνική ζωή της χώρας συνεχίζει να ποδηγετείται σε μεγάλο ποσοστό από τη μονομερή βούληση του εκάστοτε επικεφαλής. Η τελευταία ενέργεια της κυβέρνησης να κατεδαφίσει παράνομα το ιστορικό κτήριο του
Εθνικού Θεάτρου με πρόφαση την οικοδόμηση ενός πολυτελούς και σύγχρονου θεάτρου, έρχεται σε αντίθεση με τη βούληση ενός σημαντικού αριθμού πολιτών που επί δυο χρόνια τουλάχιστον αντιστάθηκαν σθεναρά στο ενδεχόμενο. Άνθρωποι του χώρου εξέφρασαν με κάθε τρόπο την πικρία τους για το γεγονός ότι ο σημαντικότερος «καλλιτεχνικός ναός» της χώρας επρόκειτο να μετατραπεί σε συντρίμμια.
Επισκεφθείτε τον ιστότοπο
Με σύνθημα τον «εκσυγχρονισμό» και την κατηγορία προς τους αντιδρώντες καλλιτέχνες ότι δρουν ως όργανα της αντιπολίτευσης, το δίδυμο Πρωθυπουργός – Δήμαρχος, στις 4 τα ξημερώματα, κι ενώ η πλειοψηφία των εξουθενωμένων «θεατροφυλάκων» – πολιτών είχαν αναχωρήσει για τις οικείες τους, αποφάσισαν να δώσουν τη χαριστική βολή στο κτήριο – φάντασμα, στο οποίο με κυβερνητική απόφαση δεν παρουσιάζονταν πια θεατρικές
παραστάσεις.
Ο Ράμα της μετακομμουνιστικής Αλβανίας, που το 2002 βραβεύτηκε ως ο ένας από τους πιο πρωτοποριακούς Δημάρχους παγκοσμίως και ο οποίος άλλαξε ριζικά την όψη της πόλης προσδίδοντας χρώμα και ζωή στις ξεθωριασμένες πολυκατοικίες κομμουνιστικού ύφους, φαίνεται να έχει δώσει τη θέση του στον αντι-Ράμα Πρωθυπουργό. Ο αντί-Ράμα Ράμα, δεν ενδιαφέρεται πλέον για τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς της πρωτεύουσας, αλλά για μεγαλόπνοα σχέδια σύγχρονων προδιαγραφών, αγνοώντας εντελώς το κοινό αίσθημα. Ο
οραματιστής μεταλλάχθηκε σε στυγνό τεχνοκράτη και δεν δύναται καν να διανοηθεί ότι οι πολίτες, πολλώ μάλλον οι καλλιτέχνες, παραγωγοί του σπουδαίου αγαθού του πολιτισμού, θα μπορούσαν να έχουν λόγο σε αποφάσεις που τους αφορούν άμεσα.
Τον Σεπτέμβριο του 2017 ανέβηκε στο πρώην πια Εθνικό Θέατρο της Αλβανίας, το γνωστό έργο του έλληνα συγγραφέα Δημήτρη Δημητριάδη «Πεθαίνω σαν χώρα». Στην πρεμιέρα παραβρέθηκε ο δημιουργός. Περιχαρής για την εμπειρία, ενθουσιασμένος από τον εσωτερικό χώρο του κτηρίου και την αποδοχή του έργου του, δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η παρουσίασή του θα αποτελούσε προαναγγελία θανάτου για ένα οικοδόμημα – σύμβολο.
Ίσως για την ίδια τη θεατρική ιστορία της όμορης χώρας.
«Πεθαίνω σαν θέατρο…»