Γράφει η Αγγελική Γκαλμπένη

ΔΡΑΜΑ, 94’ | ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΑΡΙΟΝ ΒΕΡΝΟΥ | ΠΑΙΖΟΥΝ: ΦΑΝΙ ΑΡΝΤΑΝ, ΛΟΡΕΝ ΛΑΦΙΤ, ΠΑΤΡΙΚ ΤΣΕΣΝΕ | ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΓΑΛΛΙΑ

Ρομαντικό δράμα για τη ζωή μετά τα 60, που είτε αφήνεις να σε πάρει από κάτω, είτε αποφασίζεις να χαρείς τις νέες προοπτικές.

Η Καρολίν μόλις έχει συνταξιοδοτηθεί και δεν ασκεί πια τα καθήκοντα της ως οδοντίατρος. Έχασε πρόσφατα την καλύτερη της φίλη, νιώθει πλήξη και οι κόρες της, της κάνανε δώρο μια δοκιμαστική περίοδο σε μια λέσχη με δημιουργικές απασχολήσεις για συνταξιούχους.

Εκεί η παρόλα τα χρόνια της γοητευτική Καρολίν, ξεκινάει μια ερωτική περιπέτεια με τον δάσκαλο της πληροφορικής! Κάποια στιγμή το μαθαίνει ο άντρας της….

Σίγουρα αυτή η ταινία θα δώσει κουράγιο και δύναμη σε όσους νομίζουν ότι τελείωσαν όλα (χαρές, έρωτες, περιπέτειες κτλ) μετά τα 60. Επίσης υπογραμμίζει με καθόλου ρομαντική διάθεση τη δύναμη της πολυετούς σχέσης και τα δεσμά που κρατάνε δύο ανθρώπους μαζί. Αφήνοντας βέβαια να εννοηθεί ότι όλοι έχουν ανάγκη κάποια στιγμή για ένα διάλλειμα… αναζωογόνησης.

Αυτά θέλει να μας πει αυτή η ταινία, αλλά κάπου πριν την μέση ήδη έχει εξαντλήσει τα μοτίβα που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης και για πολύ ώρα απλά επαναλαμβάνονται τα ίδια χωρίς νέες πληροφορίες.

Α. Γ. Αστεράκια 3 γιατί: Ο σκηνοθέτης έχασε το παιχνίδι κάπου ανάμεσα στο χάσμα της δημιουργίας και της επανάληψης.