Σε μια από τις πιο θλιβερές χρονιές για την τέχνη, και ειδικά για το θέατρο, η ελληνική τηλεόραση παρουσιάζει καθημερινές ή εβδομαδιαίες σειρές που φέρνουν στη μικρή οθόνη σπουδαίους, θεατρικούς ηθοποιούς.
- Επιμέλεια Κειμένου Κάτια Σωτηρίου
Μετά το Νησί, η τηλεόραση πέρασε μια μακρά περίοδο ξηρασίας, με απογοητευτικές επιλογές, κακογραμμένα σενάρια και χαμηλής αισθητικής σαπουνόπερες ή αντιγραμμένα σενάρια από ξένες σειρές. Από πέρσι όμως κάτι φάνηκε να αλλάζει. Τα κανάλια φαίνεται να έχουν τη διάθεση, ή και να είναι σε θέση πια να επενδύσουν σε ποιοτικές παραγωγές, σε σημαντικούς ηθοποιούς. Είδαμε τις Άγριες Μέλισσες πέρσι να φέρνουν στη μικρή οθόνη μια σειρά εξαίσιων θεατρικών ηθοποιών, όπως η Μαρία Κίτσου, η Έλλη Τρίγγου, αλλά και ηθοποιούς που γνωρίζουν όσο τίποτα τους κανόνες και τα μυστικά της, όπως η Κάτια Δανδουλάκη. Το μάλλον αδικημένο σήριαλ, Έρωτας Μετά, (ξανα) σύστησε στο τηλεοπτικό κοινό δυο εξαίσιους ηθοποιούς, την Έμιλυ Κολιανδρή, και το Γιώργο Παπαπαύλου. Και φέτος, από τον Σεπτέμβρη, το άνοιγμα των καναλιών προς τις καλογραμμένες σειρές μεγάλωσε, με σπουδαία ονόματα να επιστρέφουν, και τη δημόσια τηλεόραση να κάνει τη μεγάλη έκπληξη, προσφέροντας μια διασκεδαστική παρηγοριά στους κλεισμένους στα σπίτια θεατές. Ευτυχής συγκυρία ότι η τηλεόραση επενδύει, και οι θεατές αναγνωρίζουν την προσπάθεια.
Κι ενώ τα περισσότερα σήριαλ λειτουργούν φέτος με τη λογική των all-star cast, κάποιοι εξακολουθούν, ατομικά, να κλέβουν τα βλέμματα και τις εντυπώσεις.
Οι Άγριες Μέλισσες αποτελούν σίγουρα το τηλεοπτικό φαινόμενο της τελευταίας χρονιάς, με ένα εξαιρετικό καστ, καλοδουλεμένο σενάριο – και επιτρέψτε μας να πούμε – και έξοχη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Κι ενώ πράγματι έχει το πιο αξιοζήλευτο καστ από όλες τις σειρές που παίζονται αυτή τη στιγμή, και ίσως αδικήσουμε κάποιους μη αναφέροντας τους, εντούτοις, στους τρεις μήνες της δεύτερης σεζόν έχουν υπάρξει οι ερμηνείες του Γιώργου Γάλλου και του Θανάση Κουρλαμπά, που έχουν κάνει τη διαφορά. Ο Γιώργος Γάλλος είναι αριστουργηματικός στο ρόλο του Μιλτιάδη, που κλεισμένος στο ψυχιατρείο συνομιλεί με το νεκρό γιο του, με σπάνια εσωτερικότητα και έκφραση του ταραγμένου μυαλού του ήρωα του.
Ο Θανάσης Κουρλαμπάς υποδυόμενος τον Κλεομένη, έναν αμφιλεγόμενο ήρωα στις Μέλισσες, κατάφερε να αποσπάσει τις πιο θετικές κριτικές για το σύνολο της παρουσίας του, αλλά κυρίως για την ανατριχιαστική σκηνή της εξόδου του από τη σειρά.
Η Φιλαρέτη Κομνηνού επιστρέφει, προς μεγάλη μας τύχη, στα τηλεοπτικά πράγματα μετά από 10 χρόνια, και φέρνει την ποιότητα, αλλά κι εκείνον τον αέρα υποκριτικής επιδεξιότητας και ευφυίας που μας είχε λείψει από την τηλεόραση. Ως η ισχυρή Αθηνά Αργυρού στην Αγγελική παίζει με τις σιωπές και τις εκφράσεις του προσώπου εξίσου με το λόγο της, με όση υπαινικτικότητα χρειάζεται για να βγουν στην επιφάνεια τα ανείπωτα. Είναι τόση η ερμηνευτική της ευπλαστότητα, αλλά και ταυτόχρονα τόσο υψηλή η αυτοκυριαρχία και η ασφάλεια της στο φακό, που μας χαρίζει σκηνές που είναι σχεδόν iconic.
Η Λυδία Φωτοπούλου στην «Τούρτα της μαμάς», στο ρόλο μιας ώριμης τεκνατζούς, που είναι δηλωμένη Πασοκτζού, με ροπή προς τη… μαριχουάνα. Απολαυστική, με αυτοσαρκαστική ενέργεια στις ατάκες της, που καταφέρνει να ξεφύγει από την, αναγκαία, στερεοτυπική μανιέρα του σήριαλ. Μας θυμίζει Ντένη Μαρκορα, στο λιγότερο φαρμακερό.
Ο Μιχάλης Σαράντης, ένας από τους καλύτερους νέους μας ηθοποιούς, με εντυπωσιακές ερμηνείες στο θέατρο, έρχεται σε έναν μάλλον κόντρα ρόλο στη Φαμίλια, υποδυόμενος το Στάθη, έναν ήρωα αθώο και ειλικρινή, σε μια ερμηνεία ειλικρινή, χιουμοριστικά αυθόρμητη, που φαίνεται να απολαμβάνει και ο ίδιος.
Η Θεοδώρα Σιάρκου επιστρέφει στην τηλεόραση στη σειρά της ΕΡΤ Χαιρέτα μου τον Πλάτανο , που απολαμβάνει την ιδιαίτερα θετική ανταπόκριση του τηλεοπτικού κοινού. Υποδυόεται με καπατσοσύνη, δυναμικότητα αλλά και πολύ χιούμορ τη δυναμική σύζυγο του προέδρου του χωριού, που κινεί τα νήματα και κρατά τις ισορροπίες, σαν εκείνες τις παλιές γυναίκες στα χωριά που τα έκαναν όλα.. και ήταν μέσα σε όλα.
Η Υβόννη Μαλτέζου στα «Καλύτερα μας χρόνια» τη σειρά έκπληξη της Όλγας Μαλέα υποδύεται την γιαγιά Ερμιόνη, με την τρυφερότητα αλλά και την οικειότητα που μας έχει συνηθίσει. Είναι ίσως η πιο ευδιάθετη και γλυκιά σειρά της τηλεόρασης φέτος, με ένα επίσης εξαιρετικό καστ, φροντισμένη παραγωγή και έξυπνους διαλόγους. Αξιοσημείωτη ωστόσο είναι η παρουσία του μικρού Μανώλη Γκίνη, στον ρόλο του οκτάχρονου Άγγελου, μέσα από τα μάτια του οποίου παρακολουθούμε τον σχολιασμό των γεγονότων της εποχής. Σπάνια περίπτωση ένα παιδί να παίζει με τόση αμεσότητα.