Οι Polkar είναι ένα αγαπημένο μουσικό συγκρότημα, για τα ξέφρενα live τους, για τη μελωδική και ενίοτε χορευτική μουσική τους που ξεχειλίζει από ενέργεια. Μέσα στην καραντίνα, ανέβασαν στο διαδίκτυο Τέσσερα συν ένα κομμάτια με τίτλο «Τραγούδια γι’ αγκαλιές» – ένα κάθε εβδομάδα εγκλεισμού. Οι πρόβες για τα 4 ( σύνε ένα cover) τραγούδια είχαν ξεκινήσει πέρσι, και το Σεπτέμβριο του 2019 οι Polkar είχαν ήδη μπει στο στούντιο, και τα τραγούδια αναμένονταν κατά την άνοιξη.. μια πιο φυσιολογική άνοιξη από αυτήν που περάσαμε. Το σταδιακό ανέβασμα τους στο διαδίκτυο, όταν όλοι ήμασταν κατά έναν τρόπο πιο μακριά αλλά και πιο κοντά από ποτέ, είχε μια ευχάριστη και αισιόδοξη νότα συντροφικότητας.
- Κείμενο Κάτια Σωτηρίου
- Φωτός από live των Polkar Ελπίδα Μουμουλίδου
Οι στίχοι στα τραγούδια αυτά γίνονται αιχμή του δόρατος: αποκτούν μεγαλύτερη ωριμότητα και χαρακτήρα, διατηρώντας όμως αυτό που κάνει τους Polkar ξεχωριστούς: το χιούμορ, την πολλές φορές οργιαστική εικονοπλαστικότητα, και την έντονη αφηγηματική ροή. Τραγούδια για αγκαλιές, ή για τότε που, πάλι, οι χαρούμενες στιγμές θα επισφραγιστούν από μια αγκαλιά, τόσο ουσιαστική και αληθινή που θα νιώθουμε ευγνωμοσύνη που έχουμε κάποιον να μοιραζόμαστε τις χαρμολύπες μας.
Τα τέσσερα τραγούδια περιγράφουν έναν κόσμο λιτό, ακριβώς έτσι όπως είναι πλασμένος. Τραγούδια δοσμένα με πλούσια μελωδικότητα και άρτια αφηγηματικότητα που εμπνέονται από τα μικρά και συχνά απαρατήρητα στιγμιότυπα της ζωής, αυτά που γίνονται τελικά μονάκριβα.
Η Αθήνα, το πρώτο τραγούδι που ακούσαμε, αν και κινείται σε αστικό τοπίο, παρόλο το θόρυβο της πόλης, δεν καταφέρνει να πνίξει τα συναισθημάτα που υπερβαίνουν το μουντό μοτίβο της καθημερινότητας στην covid εποχή.Ο Γιώργος Παπαγεωργίου φτιάχνει ένα τραγούδι μοντέρνο με παλιά υλικά, κάτι απλό μεν αλλά μεστό και μελετημένο.
Το Ξωτικό, αν και μπάλος στο ρυθμό του, είναι ικαριώτικης εμπνεύσεως, ένα τραγούδι που σε κάνει να θες να βρεθείς στο πρώτο νησιώτικο πανηγύρι του καλοκαιριού, παρέα με ρακές, πολύ κέφι, και την αγαπημένη σου παρέα.
Η Επανάσταση, σε μουσική Άγγελου Τριανταφύλλου από την Οπερέτα, και στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου έχει εκείνη την τολμηρή, συγκροτημένη, όπου απαιτείται εξηλεκτρισμένη, γλώσσα, η οποία χορεύει με τους όρους της μοναξιάς, του καθημερινού άγχους, της απότομης ενηλικίωσης, της ιδιοτυπίας ενίοτε, χωρίς άλλους κωδικούς πρόσβασης πέρα από τα αυτοβιογραφικά, ανθρώπινα αισθήματα. Γι’ αυτό και την νιώθουμε τόσο αληθινή. Υπέροχο τραγούδι.
Το προσωπικό μου αγαπημένο, το Καρδιά μου εδώ, που έρχεται σαν μια φυσική συνέχεια στα αυτιά μου του πολύ πολύ αγαπημένου «Αγάπησε με» από το παρελθόν, είναι ένα χαλκινο-balcan τραγούδι , βαθιάς ενσυνείδητης καψούρας, αυτού του αδικημένου και παραδομένου στο σκυλάδικο συναισθήματος που λίγους άφησε ανέγγιχτους. Είναι μια ερωτική αφήγηση που σε βρίσκει απροετοίμαστο με την αμεσότητα του και σε ξαφνιάζει. Ακούστε το δυνατά και θα καταλάβετε..
Τελικά τι είναι αυτά τα 4 + 1 τραγούδια για αγκαλιές; ένα τέλειο αντικαταθλιπτικό για τις ψυχές που κατέβασαν τα καλοκαιρινά τους αλλά έμειναν ακόμα μουδιασμένες στη δική τους μοναξιά. Είναι λες κι έχουν τη δύναμη να απορροφούν καθετί το άσχημο, να το εξορκίζουν και να επιστρέφουν πίσω με αισιοδοξία.. μια ξεγνοιασιά, με λίγα λόγια .. τραγούδια που γεμίζουν με το φως του καλοκαιριού τις ψυχές που κρύβονται στα σκοτάδια – και που είναι πολλές αυτήν την περίοδο. Περιμένουμε τη στιγμή που θα τα ακούσουμε και Live από τους Polkar, που εξακολουθούν να μας γοητεύουν, γιατί δεν προσποιούνται.
Moυσικοι:
Γιώργος Παπαγεωργίου (φωνή), Γιάννης Κυρατσός (ηλεκτρική κιθάρα), Λάζαρος Πλιάμπας (τύμπανα, κρουστά), Γιάννης Μπέλος (ηλεκτρικό μπάσο), Γιώργος Αβραμίδης (τρομπέτα), Μιχάλης Καρανίκος (τρομπόνι), Παναγιώτης Ανδρέογλου (μπαγιάν).