Στο Θέατρο Badminton
Η Ζέβρα πυτζάμα καλπάζει ακάθεκτη! Η σπουδαία παιδική παράσταση της Μαριανίνας Κριεζή και της Άννας Παναγιωτοπούλου, που αγαπήθηκε όσο λίγες τα τελευταία χρόνια, επιστρέφει στο Θέατρο Badminton και δίνει τη δυνατότητα σε όλη την οικογένεια να απολαύσει αυτό το σουρεαλιστικό και οικολογικό παραμύθι.
Τα τραγούδια του Διονύση Τσακνή ήδη διδάσκονται στα σχολεία και το CD µε τα τραγούδια της παράστασης ήταν από τις µμεγαλύτερες επιτυχίες του 2014. To οικολογικό, µουσικό παραµύθι, που αγάπησαν µικροί και µεγάλοι, έρχεται στο Θέατρο Badminton κάθε Κυριακή από 2 Νοεμβρίου και για σχολικές πρωινές παραστάσεις από τις 5 Νοεμβρίου έως τις 19 Δεκεμβρίου 2014.
Ένα πρωτότυπο παραμύθι από του δημιουργούς της θρυλικής Λιλιπούπολης. Στον παιδότοπο των Άστρων, η φαντασία των παιδιών γεννά τους πιο απίθανους ήρωες και τα πιο πρωτότυπα παιχνίδια.
Ο αγνός αυτός κόσμος της χαράς και του κεφιού, απειλείται από την παρουσία του Κακού Λευκού, που έχει τη δύναμη να καταστρέψει για πάντα τον παιδικό κόσμο της αθωότητας και της δημιουργίας.
Η μικρή Ρία όμως, καβάλα στην αγαπημένη της Ζέβρα Πυτζάμα θα σπεύσει σε βοήθεια της παρέας για τη διάσωση της γης της φαντασίας.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Μαριανίνα Κριεζή – Άννα Παναγιωτοπούλου
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Σκηνοθεσία: Άννα Παναγιωτοπούλου – Φωκάς Ευαγγελινός
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς – Γιάννης Μουρίκης
Κοστούμια: Αναστασία Αρσένη
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Παραγωγός: Μιχάλης Αδάμ
Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):
Μαρία Βασιλάτου • Αντώνης Βλάσης • Γιάννης Βογιατζάκης • Ηλίας Γιαννάκης Κατερίνα Δημάδη • Αντιγόνη Δούμου • Χρήστος Ζαχαριάδης Χρήστος Καφετζής • Γεωργία Κούκα • Ανδρέας Κωνσταντινίδης Κυριάκος Μαρκάτος • Μελίνα Ντούσικου • Νεφέλη Παπαδερού Σπύρος Παππάς • Μαρία Τζάνη • Γιώργος Τσούρμας • Κωνσταντίνος Φάμης Γιάννης Φίλιας • Άννα Φιλιππάκη • Χάρης Χιώτης
Εμείς μείναμε μέχρι το τέλος μόνο και μόνο γιατί η κόρη μας είναι μικρή (3.5ετών) και έτσι είμασταν σίγουροι ότι δεν θα καταλάβαινε τα βαθύτερα νοήματα της παράστασης που κάποια στιγμή συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν απόλυτα πολιτικοποιημένα (για να μην πω στρατευμένα).
Οσοι δεν θέλετε να διαβάσετε spoilers σταματάτε εδώ!
Για ξεκίνημα το έργο ΔΕΝ είναι καθόλου παιδικό και καθόλου “ασυνάρτητο” όπως λένε οι περισσότεροι. Είναι απόλυτα στοχευμένο και πολιτικοποιημένο και έχει πολλαπλά νοήματα τα οποία ύπουλα περνάει στα παιδικά (και όχι μόνο) μυαλά. Σε συντομία (όσο γίνεται δηλαδή….):
* Ο ΚΑΚΟΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΤΩΝ ΛΑΜΟΓΙΩΝ
Τα “παιδιά” είναι μάλλον μεγάλα παιδιά, και ακούνε τον “μαέστρο” που είναι σίγουρα ενήλικας, ενώ αντιμάχονται τον μεγάλο τους εχθρό τον “κακό λευκό” που κατά την διάρκεια του έργου έχει και συνοψίζει επάνω του ΟΛΕΣ τις κακές ιδιότητες του ιδιωτικού τομέα: λαμόγιο, τραπεζίτης, βιομήχανος, ξενοδόχος, καταπατητής, οικοπεδοφάγος, απατεώνας, αρχηγός αστυνομίας, βιομηχανικός παραγωγός τροφίμων (και μερικά άλλα που ξεχνώ).
* Η ΑΣΤΥΝΟΜΥΓΑ ΤΣΕ ΤΣΕ (Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ ΒΛΑΚΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΡΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ)
Ο ¨κακός λευκός” προσλαμβάνει τον πιο βλάκα από τα παιδιά (στον οποίο αρέσει το “κέρδος”) τον οποίο και προσλαμβάνει και τελικά κάνει αστυνομικό και τον στέλνει να δείρει τα παιδιά προκειμένου να καταπατήσει τον “παιδότοπο” των ονείρων ….
Και τώρα κρατηθείτε … αυτό είναι καλό …. ο βλάκας αστυνόμος γίνεται αστυνόμος και ονομάζετε “αστυνομύγα τσετσέ”…. οπότε κατ’ εντολή του “κακού λευκού” μπαίνει εγκάθετος στην παρέα των παιδιών, τους βάζει να πλακώνονται μεταξύ τους με σκοπό να σπείρει διχόνοια, να τους βάλει να πλακώνονται μεταξύ τους, και μετά να τους συλλάβει. (Δεν θυμίζει καθόλου TVXS, μπαχαλάκηδες, αστυνομία, εγκάθετους κλπ ε;;;;)
*Ο ΣΠΑΣΙΚΛΑΣ ΠΟΥ ΕΚΠΑΡΑΘΥΡΩΘΗΚΕ (ή ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΗ….)
Ο διαβαστερός των παιδιών ονομάζεται Φωκιων, και τα παιδιά των κοροϊδεύουν ασύστολα και τον πλακώνουν στα φατούρα κάθε που απαντά κάποια ερώτηση γνώσης. Σε μια φάση μας λέει ότι θέλει να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου. Μετά σε ένα πλοίο κατά την διάρκεια θαλασσοταραχής τα υπόλοιπα παιδιά τον πετάνε στην θάλλασσα για να ελαφρύνει το πλοίο!
* Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ / ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΜΠΑΧΑΛΑΚΗΔΩΝ
Τα παιδιά εμπνέονται από έναν μουσικό/μαέστρο που τα συμβουλεύει διαδοχικά:
– ότι μόνο η φαντασία, το παιχνίδι και το τραγούδι φθάνουν
– τα αγαθά θα έπρεπε να υπάρχουν και να δίνονται δωρεάν
– να οργανωθούν, να ντυθούν ινδιάνοι και να συμπλακούν με την αστυνομύγα, να την δείρουν και να την διώξουν (αυτήν και τον “κακό λευκό”)
Τώρα εμένα λοιπόν τα παραπάνω με χάλασαν και δεν τα βρήκα ούτε ασυνάρτητα αλλά μάλλον φορτωμένα με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις.
Τα όσα θετικά μηνύματα (π.χ. αγάπη και σεβασμός στο περιβάλλον, το κέρδος δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός κλπ) μάλλον ήταν η γαρνιτούρα και όχι το κύριο πιάτο!
Με λίγα λόγια : ΧΑΛΑΣΤΗΚΑ ΠΟΛΥ!!!!